De Wete weet het 37 De speeltuin van Clowting aan de Vlissingse Boschweg in 1936, met links Corrie en rechts Jo Geensen. De constructie van de draaimolen is duidelijk dezelfde als die op de foto in De Wete 41/3, pag. 46. (foto René Mijcke) De foto van de speeltuin in De Wete van juli 2012 wekte her en der dierbare herin neringen op. Dat blijkt wei uit de volgende reacties. J.H. Riemens uit Leiderdorp schrijft dat hij denkt dat het speeltuintje ergens in Vlissin- gen moet hebben gestaan: "Ik herinner me nog heel goed dat ik met mijn moeder een enkele keer een speeltuintje in Vlissingen bezocht. Ik was toen een jaar of acht. (Ik ben geboren in 1930.) Zo'n uitje blijft je je hele leven bij. Het maakte blijkbaar meer indruk dan mijn eerste bezoek aan de Efteling! De foto komt overeen met mijn herinnering. Wij woonden toen op de Noordweg in Sint Laurens en het speel- tuinbezoek zal wel gecombineerd zijn ge weest met familiebezoek." Jules Braat uit Vleuten is wat specifieker over de locatie van het speeltuintje. Hij schrijft dat het de speeltuin van café Clowting aan de Boschweg in Vlissingen moet zijn: "In mijn jeugd bezocht ik met mijn ouders 's zomers vrij geregeld die speeltuin. Er zijn toen twee foto's gemaakt waarop ik op de draaimolen zit, samen met mijn halfbroer." Die draaimolen moet haast wel dezelfde zijn als die op de foto in De Weteschrijft Braat. Een Vlissingse kennis, mevrouw Bliek-Geensen, stuurde hem een foto toe waarop de draaimolen is afgebeeld. Wij drukken 'm hierbij af. Is het dezelfde draaimolen? Mevrouw A. Lokerse-Francke uit Biggeker- ke lokaliseert de speeltuin in Domburg. Ze is er weliswaar niet helemaal zeker van, maar bij de herinnering aan die speeltuin kwam er wel een andere vraag bij haar naar boven: "Wij gingen met moeder jaar lijks vanuit Ter Buttinge op de fiets naar de speeltuin in Domburg. En op bezoek bij Moe Jannetje, een oude tante in bejaar- denoord Ter Mantelinge. Mijn moeder zong graag en veel, dus ook op de fiets daar heen. Ze zong het volgende als 'schoot- liedje', op de maat van een paard in galop, en natuurlijk in dialect: Hop kassepaeretje, Mee tje gevlochte staeretje. Hae me ni Domburg toe, Domburg Waefeluus, Komme daele dag nie tuus, Hae me ni Moe Jannetje, Drienke me koffie uut een kannetje, Ete me van dat zoete hoed, Dat Ansje het in d'r broekje doet. "Ik ben benieuwd of dit een zelfgemaakt liedje is of dat er meer mensen zijn die zich dit liedje herinneren. Dan zou het een algemeen Walchers schootliedje kunnen zijn." Lezers die mevrouw Lokerse - en ons - hierover meer kunnen vertellen, nodigen we graag uit om ermee voor de draad te komen. Het redactieadres vindt u elders in deze Wete.

Tijdschriftenbank Zeeland

de Wete | 2012 | | pagina 39