39 Een overbemeten balkenplafond en handgesto ken palen in de paardenstal, (foto Ida Dooren- weerd) gang was. Zo werd het bedrijf eigendom van een nazaat van Adriaan Kodde, Jo Kodde die tot op dat moment met zijn neef in Biggekerke boerde. Enkele jaren na de overname in 1995 werd de boerderij tot rijksmonument verheven. Jo zag het met gemengde gevoelens aan, het maakt de bedrijfsvoering niet bepaald gemakkelijker. oogst moest erin opgeslagen kunnen wor den. Ook moesten er melkvee en paarden in gehuisvest worden. Zo kwam er een stal voor zestien werkpaarden en een voor zes jonge paarden. De koeienstal kon vijftig koeien op rij huisvesten en er was een kal- verstalletje voor acht kalfjes. Vandaar de bijzonder grote 70 meter lange schuur met Wij als bezoekende HKW-leden waren er niet ontevreden over. De boerderij was flink verwaarloosd en Jo Kodde heeft haar in een mooie staat teruggebracht. De Oranjepolder bestaat nu zo'n vier eeu wen en lange tijd is de polder in zijn ge heel als één bedrijf geëxploiteerd. Gelet op de omvang was dat voor Walcheren vrij bijzonder. Zelfs voor hedendaagse begrip pen is het nog een groot bedrijf. Toen de schuur in 1924 werd gebouwd, moest die groot genoeg zijn voor dit bedrijf van 120 hectare. Granen en peulvruchten waren toen de belangrijkste gewassen en de hele een hoog dak. Even verderop werd een schaapskooi gebouwd. De schaapskudde bevolkte de schorren. De schuur werd in 1923 aanbesteed, aan de vooravond van een ingrijpende mecha- nisatiegolf in de landbouw die op de bouw plannen nog geen invloed had. Aan de in richting van de schuur valt af te lezen dat kosten noch moeite werden gespaard. Er werd niet bezuinigd op de materialen: het

Tijdschriftenbank Zeeland

de Wete | 2012 | | pagina 41