Walcheren van
de kaart
Bastion Middelburg, Malakka
Patenier en Jager, Maken saam' het tuin
werk klaar" staat in het gedicht te lezen.
Dit hield onder meer in dat één keer in de
week de hele buitenplaats grondig werd
aangeharkt en dat voor de winter de twee
stenen sfinxen die het bordes sierden
werden ingepakt. Hiervoor waren speciale
kisten getimmerd.
De heer Louwerse wijst op de laatste
regels van het gedicht: "Deze laatste, jong
gehuwde, brengt in "t Huis' nieuw leven
aan, Want men ziet op 't mooie 'Duinvliet'
kleine kindervoetjes gaan!" Hiermee wor
den zijn ouders en hijzelf bedoeld.
In november 1929 stierf meneer, en vier
jaar later mevrouw. Dit betekende het
einde van het dienstverband van Adriaan
Louwerse op Duinvliet. Het gezin verhuisde
Een van de twee sfinxen die de wacht honden
bij de voordeur van Duinvliet, (foto Wim
Helm, 5 december 1990, Zeeuwse Bibliotheek,
Beeldbank Zeeland, recordnr. 19123)
naar Middelburg, waar Adriaan een baan
kreeg als besteller bij Vroom Drees-
mann.
Peter Blom
In 1641 veroverde de VOC (Verenigde
Oost-Indische Compagnie) Malakka op de
Portugezen. Het centrum van deze Maleisi
sche kuststad was in die tijd geheel omge
ven door muren en fortificaties. Pas na een
belegering van een halfjaar wisten de Ne
derlanders de stad binnen te dringen, bij
het bastion Sao Domingo. Na de ver
overing kregen de onderdelen van de forti
ficaties Nederlandse namen als Wilhelmus
en Frederik Hendrik, en bastion Sao
Domingo kreeg de toepasselijke naam
Victoria.
In 1660 werden de fortificaties aan de kant
van de monding van de Malakka-rivier uit
gebreid met een nieuwe versterking, het
bastion Middelburg.
Net als de meeste andere Nederlandse
bezittingen in Azië, kwam Malakka in de
Franse tijd tijdelijk in Engelse handen.
(Alleen in Deshima, een schiereilandje in
de haven van Nagasaki, bleef de Neder
landse driekleur wapperen.) Stamford
Het fotootje in de kop toont een uitsnede van
de kaart van Walcheren door D. Carel en A.
Hattinga, 1753. (Zeeuwse Bibliotheek, Beeld
bank Zeeland, inv.nr. 104088)