Bijeenkomsten
<n
tal.
Dat Moeie in een blikje doet.
De heer Vos vermoedt dat de dialectvorm
in het schootliedje van mevrouw Lokerse
er ooit door iemand is ingebracht en dat er
toen ook enkele regels aan zijn toege
voegd.
In de bundel Kinderversjes en volksliede
ren uit Zeeland, samengesteld door E.J.
van den Broecke-de Man, in 1979 uitgege
ven door de Zeeuwsche Vereeniging voor
Dialectonderzoek in Middelburg, troffen wij
de dialectversie aan, zelfs met een regel
minder en met een iets andere 'clou'. De ti
tel luidt: 'Nae Domburg nae 't waefeluus'.
Nae Domburg nae 't waefeluus,
Me komme den eelen dag nie tuus,
Dan gaeme nae Moe Janneke.
Dan drienke me koffie uut 't kanneke,
Dan eete me van da lekkere goed,
Dat moeder in kindje z'n papje doet.
Zou het de bedoeling zijn dat opa bij dat
"papje" zijn benen pardoes uit elkaar
deed? Misschien wel, maar een tweede
versie van dit schootliedje uit dezelfde bun
del is in dat opzicht veel effectiever:
Naer Domburg, naer Domburg
Die groote weg met putten.
Dan gaen we naer 't waefeluus
En komme de 'eele nacht nle tuus
Naer Domburg, naer Domburg,
Die groote weg met putten,
Putten, putten, putten!
En daar ging je...
De buitenheemse excursie.
Hellevoetsluis, Brielle en de Rotter
damse havens
Dit jaar bracht de buitenheemse excursie
van de HKW ons op zaterdag 29 septem
ber naar het Rotterdamse. Betrekkelijk
dichtbij dus, en 75 leden vonden het ruim
de moeite waard om mee te gaan. Daar
waren wel twee bussen voor nodig. Om
8.00 uur vertrokken we van Walcheren, in
de stromende regen, maar dat bleek voor
al matineuze grootspraak: de rest van de
dag was het betrekkelijk mooi weer.
De eerste stop was in de oude vesting van
Hellevoetsluis. Hellevoetsluis is om meer
dere redenen een bezoek waard. De stad
was vanaf het begin van de zeventiende
eeuw een belangrijke versterkte marine
haven. Michiel de Ruyter was er kind aan
huis. In de geheel gerestaureerde vesting
zijn meerdere museale plekjes te bezoe
ken. Zo is er een oudheidkamer, een als
museum ingericht lichtschip en is het
nationaal brandweermuseum er gevestigd.
Wij waren er om een bezoek te brengen
aan het droogdok van Jan Blanken Jansz.,
het oudste en enige dubbele stenen
droogdok van Nederland. Maar eerst op de
foto. Twee uur later kreeg iedereen van de
plaatselijke VVV een afdrukje mee naar
huis. In het bezoekerscentrum werd ons,
uiteraard na koffie met gebak, de werking
van het droogdok uitgelegd en zagen we
een informatief filmpje dat ooit voor het