Bijeenkomsten <n tal. Dat Moeie in een blikje doet. De heer Vos vermoedt dat de dialectvorm in het schootliedje van mevrouw Lokerse er ooit door iemand is ingebracht en dat er toen ook enkele regels aan zijn toege voegd. In de bundel Kinderversjes en volksliede ren uit Zeeland, samengesteld door E.J. van den Broecke-de Man, in 1979 uitgege ven door de Zeeuwsche Vereeniging voor Dialectonderzoek in Middelburg, troffen wij de dialectversie aan, zelfs met een regel minder en met een iets andere 'clou'. De ti tel luidt: 'Nae Domburg nae 't waefeluus'. Nae Domburg nae 't waefeluus, Me komme den eelen dag nie tuus, Dan gaeme nae Moe Janneke. Dan drienke me koffie uut 't kanneke, Dan eete me van da lekkere goed, Dat moeder in kindje z'n papje doet. Zou het de bedoeling zijn dat opa bij dat "papje" zijn benen pardoes uit elkaar deed? Misschien wel, maar een tweede versie van dit schootliedje uit dezelfde bun del is in dat opzicht veel effectiever: Naer Domburg, naer Domburg Die groote weg met putten. Dan gaen we naer 't waefeluus En komme de 'eele nacht nle tuus Naer Domburg, naer Domburg, Die groote weg met putten, Putten, putten, putten! En daar ging je... De buitenheemse excursie. Hellevoetsluis, Brielle en de Rotter damse havens Dit jaar bracht de buitenheemse excursie van de HKW ons op zaterdag 29 septem ber naar het Rotterdamse. Betrekkelijk dichtbij dus, en 75 leden vonden het ruim de moeite waard om mee te gaan. Daar waren wel twee bussen voor nodig. Om 8.00 uur vertrokken we van Walcheren, in de stromende regen, maar dat bleek voor al matineuze grootspraak: de rest van de dag was het betrekkelijk mooi weer. De eerste stop was in de oude vesting van Hellevoetsluis. Hellevoetsluis is om meer dere redenen een bezoek waard. De stad was vanaf het begin van de zeventiende eeuw een belangrijke versterkte marine haven. Michiel de Ruyter was er kind aan huis. In de geheel gerestaureerde vesting zijn meerdere museale plekjes te bezoe ken. Zo is er een oudheidkamer, een als museum ingericht lichtschip en is het nationaal brandweermuseum er gevestigd. Wij waren er om een bezoek te brengen aan het droogdok van Jan Blanken Jansz., het oudste en enige dubbele stenen droogdok van Nederland. Maar eerst op de foto. Twee uur later kreeg iedereen van de plaatselijke VVV een afdrukje mee naar huis. In het bezoekerscentrum werd ons, uiteraard na koffie met gebak, de werking van het droogdok uitgelegd en zagen we een informatief filmpje dat ooit voor het

Tijdschriftenbank Zeeland

de Wete | 2013 | | pagina 35