leek wel nacht in plaats van dag. Toen be gon het. Er klonk een geruis als van een woeste waterstroom, daarna het tikken van regendruppels en hagelstenen, gevolgd door een felle lichtflits en een roffel. Vervol gens gingen de hemelsluizen open. Het was een oorverdovend lawaai van donder, bliksem, hagel, regen en wind. De bui was drie tot vierenhalve kilometer breed en trok dwars over Walcheren. Vanaf de kust bij Zoutelande trok de bui over Werendijke, ging tussen de dorpskommen van Melis- kerke en Biggekerke door over Krommen- hoeke, Poppendamme, Buttinge, Sint Lau rens naar Zanddijk en Veere en verdween vervolgens daar in zee. De hele oogst die binnen de breedte van de bui lag, werd volledig verwoest. Er zat geen blad en geen vrucht meer aan bomen en struiken. De vader van Adriaan Geschiere, die op het hof Poppendamme boerde, raapte een hagelsteen op van vijf ons. Ook zijn oogst, die bestond uit dertig gemeten tarwe en verder uit koolzaad, erwten, bonen, gerst en haver, was volledig verwoest. Toen de bui over Buttinge trok, was daar een dertienjarige jongen in een holle wilg gekropen om te schuilen voor de hagel. Hij kwam knel te zitten en kon er met veel moeite uit worden gehaald. Op een boer derij, die later Landzicht werd genoemd, hing aan een windwijzer op de schuur een roodbaaien keus1 te wapperen. Het kle dingstuk was door een windhoos meege nomen en achter de windwijzer blijven ha ken. In Sint Laurens werden hagelstenen ge vonden van zes ons. David Gideonse, die in de buurt van zijn boerderij door de bui werd verrast, rende naar huis waar hij voor zijn huis een meisje zag liggen. Het elfjari ge kind had een grote hagelsteen op haar hoofd gekregen en daarbij een bloedende wond opgelopen. Ze was ook aan haar arm gewond. De hagelsteen stak nog uit haar muts. David droeg haar naar binnen en heeft haar zo goed mogelijk verbonden. Op een andere boerderij in Sint Laurens was een haan tijdens de bui in een woon kamer verzeild geraakt en zat daar ineen gedoken op een kastje. Toen het weer licht werd, fladderde hij naar de schoorsteen mantel, ging op de Statenbijbel zitten en begon parmantig te kraaien. In hetzelfde dorp was een wagenhuis door een wind hoos opgetild en in de buurt van Zanddijk in een weiland terechtgekomen. Boven Sint Laurens splitste een windhoos zich af van de bui en koerste richting Middelburg. De rest van de bui trok van Sint Laurens richting Veere en Zanddijk. Toen de bui boven het stadje Veere los barstte schrok een bejaarde vrouw zo, dat ze versteend in haar stoel bleef zitten, met als gevolg dat ze haar benen niet meer kon bewegen en verlamd raakte. Een oude vrouw uit de Kapellestraat raakte de kluts kwijt en ging aan het dolen. Ze liep par does de haven in, waar ze met veel moeite uit kon worden gered. Een zwangere vrouw, die in de cisterne2 voor de bui schuilde, beviel daar van een baby. Het kind, dat veel te vroeg geboren was, over leed nog dezelfde dag. Een man liep een gebroken neus op door een kanjer van een hagelsteen. Een landbouwer uit Veere, die na het overtrekken van de bui naar buiten ging om de schade op te nemen, zag tot zijn verbazing dat er tegen zijn schuur erw tenstruiken lagen opgestapeld, wel 1,75 meter hoog. Ze waren afkomstig van zijn eigen perceel tegenover de schuur. Een windhoos had ze van het land opgezogen en tegen de schuur gesmakt.

Tijdschriftenbank Zeeland

de Wete | 2013 | | pagina 36