43
werd in het begin van de Tachtigjarige Oor
log door zowel de Spanjaarden als door
plunderende geuzen flink beschadigd. De
bouwvallige restanten werden nog jaren
voor de eredienst gebruikt: de oudst be
kende predikant Pieter van de Broucke
werd in 1583 benoemd. Koor en toren wer
den nooit herbouwd.
nen er met een boog omheen, een ge
woonte die nog stamde uit de tijd van de
hagenpreken.
De oude preekstoel was al eerder, name
lijk in 1922, in rook opgegaan. De eiken
houten preekstoel was, evenals de houten
lambriseringen, zwartgeverfd om de belas
ting op eikenhout (in de Franse tijd) te ont-
De huidige zaalkerk, met een torentje in de
vorm van een dakruiter, kwam in 1650 ge
reed. Sindsdien is er nog heel wat aan ge
restaureerd en verbouwd. Bij een meer re
cente verbouwing in 1952 besloot het kerk
bestuur om voor de sloop een beroep te
doen op vrijwilligers. Goedkoop is duur
koop, ook in dit geval: oude graven, muur
schilderingen en kostbare oude voorwer
pen, waaronder het zeventiende-eeuws
psalmenbord en een doopvont, gingen ver
loren. Ook de oorspronkelijke opstelling
van de banken verdween. De vrouwen za
ten tot die tijd in het middenschip, de man
lopen en werd als brandhout afgeschreven
en vervangen door het huidige (antieke)
exemplaar, aangekocht in Drenthe en ge
maakt in Lodewijk XVI-stijl. Het huidige or
gel, rond 1750 gebouwd voor een kerk in
Maastricht, kwam in 1868 naar Koudeker-
ke, nadat het in Neerijnen dienst had ge
daan. Vermeldenswaard is ook de zandlo
per die vroeger werd gehanteerd om er
voor te zorgen dat de predikant niet te lang
aan het woord bleef. Daar zat de am-
Een rondje om de kerk van Koudekerke, 26 juni
2013. (foto Ida Doorenweerd)
