hij kwam op het idee om dat blad eens
een tekstje in Walchers dialect toe te stu
ren. Een knappe Denekamper die dat weet
te ontcijferen, moet Dekker gedacht heb
ben. Hij stopte in zijn tekst tenminste een
paar venijnige 'instinkers'. Maar zijn stukje
werd geplaatst! Dekker kreeg zelfs niet
meer de kans om er nog wat foutjes in te
corrigeren, maar hij zond 't ons toch maar
toe. De titel is 'Een Walcherse wandeling in
1930' en we nemen de tekst letterlijk over.
Nou ja, op een paar duidelijke tikfoutjes
na.
"Dae gaen we dan. Eije gin lekkende klom
pen an? We gaen naemelik deur 't weege-
lienk en nie deur 't durp. Daer rieën ze je
van de sokken, 't Is ier buten de kom il stil
le. Lanhs de waeterhank drief noe ruut en
hroeit er an de kant van dat hohe hras.
Mee de baemisse haet de zeise er deur,
anders oart 't te ruuhe. In de dulve sprien-
ge noe nog ienkle puuten mae da zal nie
lank mi duure, want die binnen wat schoef
aje dur dicht bie komme.
"Kiek, kiek, zie je dat kacheltje sprienge?
Jae, je moet ter wè kiek op ebbe! O kiek,
hinter binne ze met 't gooi bezug. Das wel
laete in de tied. En wat ziek daer in de ver
te? Daer binne ze jenievers ant trekken.
Sint swarte of rooie? Da kank van zon end
nie sien. Ze doen ze in ronde bennen,
ziek. En wie ziek dèr over de hrond
kruupe? Ik zie ta, tis Tannetje van 't hohe
duuvekot. Die is seker mee de vrinzen be
zug. O, 'k sieta, die doet ze in sipjes. Dur
ange ier en der noha wat beiers an de
struuken. Asse noh wat late hanhe dan
benne ze bevroze. Verderop bin ze mee de
aute ehhe bezug. Dur lihhe wat zwaere
keien op en de bruune eit ter moeite mee.
Ie zwit d'r van. D'r is ier vee hos. Kommen-
de weke zak er is mee de zekel naer toe
gae. Hoet vö de knienen. De mangels en
de suukerpeeën bin al uut de hrond, ziek.
Jae, een boer eit werk henoeg!
"En de vrouwe eit 't ook druk. Mee de bae
misse kompt Saertje elpe. Maer 't moet
eerst Liesjesdag worre. De venters mohe
ier de dulve wel is uutdelve ee, Kom, khè
even zitte en is kieke wat 'k in mun boter-
gamzakje meehenome. O, ik zie ta: twi
sneeën mee stropievet. Da kriehek elke
dag. 'k Heb ook noh een flesse kouwe tee
meehenome. Zo, we zun mè opstappe.
Bidde en danke doek tuus wè. Noh een
stuitje lope en ik bin tuus. Ze zun dè wè
dienke: waer blieft die vent toch! Mè 't was
toch een mooie kuier ee, of nie soms. 'k
Bin noe wè moe oor. 'k Haen noh even in
de tas in 't gooi wat sloape. Doe jie 't ok
mè!
"As ter een per letters verkeerd stae, moe
jie 't mien mè nie kwalik neme. 't Is tachtig
jaer heleje dak 't hesproke, ee. De groe-
tenisse van Arjaen."
We zijn benieuwd naar de reacties vanuit
Denekamp en omstreken. Er zullen er niet
veel zijn die weten wat baemisse, mangels
en een stuitje betekenen.
