vanuit zijn schommelende boot overzag hij
het toneel.
"Dat we midden in een mijnenveld zaten
was wel duidelijk, en ook dat we slacht
offer waren geworden van een antitank
mijn. De man realiseerde zich heel goed
dat er ook antipersoneelsmijnen aanwezig
waren die zijn bootje in stukken konden
doen vliegen. Dat was zijn grootste zorg.
Toen hij zijn plan had getrokken roeide hij
naar ons toe, maar hij maakte daarbij een
grote boog rond de ingang van het veld
voor hij bij ons aanmeerde."
Redding
"Inmiddels was het water binnen de Buffa
lo donkerroze gekleurd en heel het water
oppervlak rond het wrak was bedekt met
een laag benzine en olie. We stonken alle
maal naar benzine. De man in de roeiboot
sprak me aan in het Nederlands wat ik niet
verstond, maar de gebaren waren duidelijk
en ik wees vragend naar de riemen. Hij
knikte instemmend.
"Voorzichtig en met veel moeite door het
gewicht van zijn doornatte kleding, tilden
we de chauffeur in het bootje, hij botste
met zijn hoofd tegen het achtereind van de
boot. Terwijl we de sergeant-majoor en sol
daat Whitecross onder het toezicht van de
verzorger achterlieten, voeren we via de
uitgang naar de andere Buffalo. Daar aan
gekomen namen helpende handen het
slachtoffer over en roeide ik terug voor een
volgende lading, daarbij de route die de
burger had aangegeven nauwlettend vol
gend. Toen we zo'n twintig yards van het
wrak af waren brak de hel los. Granaten
kwamen fluitend neer en sloegen in bij de
Buffalo en de ondergelopen bunker. Onze
eerste indruk was dat dit vijandelijk vuur
was, maar al snel werd duidelijk dat het uit
de richting van Vlissingen kwam. Als een
gek roeide ik naar het wrak en zocht dek
king aan de binnenkant ervan. Ik ging er
van uit dat het kleine beetje staal boven
het water, hoewel niet gepantserd, me zou
beschermen tegen de scherven die over
het water gierden. Na wat een eindeloze
tijd leek stopte het vuren en werd het drei
gend stil."
Gordijnen
Uiteindelijk konden de gewonden uit het
gebied worden weggehaald en werd de
nacht doorgebracht in een geïnundeerde
woning. Daar werden de gewonden in de
twee slaapkamers aan de voorkant ver
zorgd. De mobiele gewonden vonden on
derdak in de naastgelegen woning, die te
bereiken was via het dak.
Jack Hall: "Soldaat Winship en ik kozen er
voor bij de gewonden te blijven. Ik ging
nog wel even terug naar de afgemeerde
Buffalo om de burger te danken voor zijn
hulp, maar ik was te laat, hij was alweer
teruggeroeid. Een van de hospiks vertelde
me later dat het een Nederlandse politie
man was. Zijn hulp was voor ons van on
schatbare waarde geweest."
's Nachts liet Jack zijn gedachten gaan
over de schuilplaats, een moderne rijtjes
woning. "Er waren daar duidelijke sporen
van een snelle evacuatie door de bewo
ners. Er waren geen meubels van de be
nedenverdieping naar boven gebracht en
de slaapkamers zagen eruit of men net
was opgestaan. Het water bereikte de bo
venzijde van de trap bij de overloop, waar
mijn maat en ik trachtten een kachel aan
te steken. De ruimte vulde zich al snel met
dichte rook, hetgeen aangaf dat de
schoorsteen verstopt was, en we doofden
het vuur snel."