Het dak moet vroeger hoger geweest zijn. (foto Ida Doorenweerd) landhuis heeft moeten wijken. Kees Mesu vertelde met verve over de omschakeling van het agrarische bedrijf van zijn ouders naar het recreatiebedrijf dat Elzenoord nu is. Er is flink gemoderniseerd, maar ook zijn elementen van de oude buitenplaats in ere hersteld, zoals de toegangspoort aan de Koningin Emmaweg, de hoogstam- raamtracering loopt aan de voorkant door tot aan het rozetraam en aan de zijkanten tot aan de dakgoot. Ook de flinke steunbe ren wijzen op een groter gebouw. En pas sant zien we tegenover de kerk de in de straat verzonken oude molensteen op de plaats waar vroeger de smid werkte. Hij gebruikte de steen als steuntje om houten boomgaard en delen van het sterrenbos. De dorpswandeling die daarna volgde, bleef beperkt tot een bezoek aan het ter rein waar vroeger het klooster stond, en natuurlijk werd een bezoek aan de kerk gebracht. Henriette van Zwet trad op als gids. De geschiedenis van de ooit aan Ma ria (Onze-Lieve-Vrouwe van de Polder) ge wijde kerk is goed van de buitenmuren af te lezen. De kerk werd aan het begin van de Tachtigjarige Oorlog (in 1572) verwoest en pas in 1622 werd met de wederopbouw begonnen. Goed te zien is dat de kerk vroeger veel hoger moet zijn geweest. De wagenwielen van een stalen loopvlak te voorzien. Nu zijn er, heel toepasselijk, een fietsenverhuurbedrijf en een terras geves tigd. Het klooster van Vrouwenpolder (Het Heili ge Graf) ontstond toen in Arnemuiden ge vestigde augustijner kanunniken voor het opdringende water moesten wijken en in 1452 domicilie kregen in Vrouwenpolder. Het klooster heeft honderd jaar gefunctio neerd, namelijk tot aan 1552, toen de laat-

Tijdschriftenbank Zeeland

de Wete | 2014 | | pagina 43