Panorama van Middelburg, met Veers schuit-
vlot, 1649-1672. Zeeuws Archief, KZGW, Ze-
landia Illustrata, deel II, nr. 211-4.
'eerjcfte
en boerenwagens de helling niet konden
nemen. Talloze klachten zijn bekend over
slecht onderhouden heulen waar men niet
onderdoor durfde te varen en overheen te
rijden, en daardoor werd de markt onbe
reikbaar.
Het schuitvlot was een plankier of drijvende
steiger, een vlot, waar schuiten aanmeer-
den en weer vlot gemaakt. Vrijwel elk dorp
beschikte over een schuitvlot, waarvan
soms de ligging in de loop van de tijd ver
anderde. Middelburg beschikte over ten
minste vier schuitvlotten. Als onderdeel van
het stapelcontract met de Schotten onder
hield Veere een schuitvlot met kraan voor
het goederenvervoer van en naar Middel
burg. Ook Arnemuiden beschikte na 1641
over een kraan. Vaak werd bij het schuitvlot
een schuithuis gebouwd voor de tijdelijke
opslag van goederen.
Vooral de lager gelegen wegen op Walche
ren waren 's winters onbegaanbaar. Maar
in de andere jaargetijden was het na een
buitje niet veel beter. Door de bank geno
men waren de aarden wegen op Walche
ren acht maanden per jaar onbegaanbaar,
en dat tot ver in de negentiende eeuw. Ver
voer te water was dan een beter alternatief.
Op bijna iedere hofstede in de lager gele
gen delen was wel een schuit aanwezig.
Bovendien kon men dan 's winters de on
dergelopen velden bevaren. Tot aan 1930,
toen het eerste gemaal in dienst werd ge
nomen, liet de Walcherse waterhuishou
ding veel te wensen over.
Naast het particuliere vervoer van vooral
de boeren was er ook sprake van een ge
organiseerde en min of meer gereguleerde
vorm van openbaar vervoer per schuit door
schuitlieden. Verwijzingen naar deze be-
