kenschap te geven van het Geerses-verle- den. Zijn bijdrage was ook een reactie op de verheerlijking van de folklore, die in de eerste helft van de twintigste eeuw bij de Zeeuwse elite gebruikelijk was. Jan Zwemer vatte in zijn bijdrage aan de Geschiedenis van Zeeland de discussie samen in één zin: "In de ogen van buiten- Jan Zwemer. (foto lda Doorenweerd) staanders vertoonden zeker de oudere ge neraties landarbeiders en (kleine) boeren op Walcheren echter nog tot in de twintig ste eeuw een ouderwets aandoende on derdanigheid." Meer waarde hecht Zwemer aan Van Schagens notities over het voortduren van de traditionele verhoudingen in de steden en met name Middelburg, zoals die in zijn boeken met brieven voorkomen. Zo bleek patronage nog tot in de twintigste eeuw te bestaan. De elite bevorderde het belang van een aantal mensen uit de lagere stan den, mits zij niet de ongeschreven regels van de standensamenleving overtraden. Van Schagen bevestigde wat ook uit ande re bronnen bekend is, namelijk dat het le ven zich in Middelburg voor 1914 lang zaam en stil voltrok: "De rust, de vastheid van die jaren." De stadsbewoners waren stijf en probeerden netjes te leven. De hou ding van de aristocratie (of wat daar nog van over was) en de scheiding die de stan densamenleving meebracht, kende Van Schagen ook uit zijn Domburgse jaren. Met enige bitterheid herinnerde hij zich later hoe het Badpaviljoen bij concerten voor hem gesloten bleef. Zelfs toen hij al rech ten studeerde, kreeg hij de boodschap dat J.C.J. van Schagen, 1961. (Zeeuwse Biblio theek, Beeldbank Zeeland. Foto ]acc]ueline Midavaine, recordnr. 90658) hij er niet hoorde - in tegenstelling tot Adriaan Viruly, het zoontje van de burge meester van Westkapelle. Er was onder scheid en dat hoorde je te weten. Zo lever de Van Schagen tal van interessante inkijk jes in de standensamenleving van de ne gentiende en de twintigste eeuw. Hij be schreef hoe de middenstand, waarVan Schagen zelf uit voortkwam, zich afhanke lijk voelde van de hogere standen. Maar ook op het platteland liet het standsgevoel zich kennen in verschillen in kleding en ge woonten. Al met al leverde Van Schagen waardevolle bouwstenen voor de sociale geschiedenis van onze regio, bouwstenen die we vooral moeten zien in de context van hun tijd.

Tijdschriftenbank Zeeland

de Wete | 2015 | | pagina 46