H<W
Bij dit nummer
2
"Twee dagen sjouwden Bavink en Japi in
Veere rond en toen jijden en jouwden ze
elkaar al. Urenlang zaten ze samen op 't
dak van 't Hospitaal en keken over Wal
cheren, over de Kreek en 't Veergat en den
ingang van de Oosterschelde en de duinen
van Schouwen. En daar had je dikke Jan
ook weer, den toren van Zierikzee, nu in 't
Noorden. En daar had je Goes en Lange
Jan, den toren van Middelburg, de spil van
Walcheren, het hart dier wereld. En 't tij
kwam in en 't tij ging uit; 't water rees en
viel."
Bij een verkiezing van de mooiste woorden
aan Walcheren gewijd, zouden deze regels
van Nescio (pseudoniem van de schrijver
Jan Hendrik Frederik Grönloh, 1882-1961)
uit de in 1911 uitgegeven De uitvreter
hoge ogen gooien.
Hoewel Bavink en Japi op de toren van de
Grote kerk van Veere ('t Hospitaal) zaten,
is het vooral de abdijtoren, liefkozend "Lan
ge Jan" en door Nescio nog beeldender
"de spil van Walcheren, het hart dier we
reld" genoemd, waar je hart naar uit gaat.
De oorspronkelijk veertiende-eeuwse toren
heeft veel meegemaakt. De bovenzijde en
met name de spits zijn diverse malen door
brand verwoest. Zoals in 1568, 1712 en
1940. De Middelburgers danken aan de to
ren hun bijnaam 'manenblussers'. Wie de
persoon was die met een paar biertjes te
veel op, het schijnsel van de maan op de
toren voor vlammen heeft aangezien, zal
wel nooit bekend worden. En over bier ge
sproken: een in de jaren negentig door de
onvermoeibare Middelburgse geschiedvor
ser en helaas te vroeg overleden Jaap van
Wallenburg op de markt gebracht biertje
heet Lange Jan-bier. Een lezing die werd
gehouden in mei van dit jaar, in het kader
van het eerste Middelburgse Abdijbierfesti
val, vond dan ook plaats op een zeer pas
sende locatie, namelijk onder de toren.
Deze uitweiding over Walcherens spil is
een voorbeeld van hoe een enkel gebouw
inspiratie kan geven om geschiedenis le
vend te maken en te houden in bespiege
lingen, bier en bijnamen.
Het levend houden van de Walcherse ge
schiedenis is een taak van onze Heemkun
dige Kring. Om ervan te leren en te genie
ten. Dit is ook de strekking van het artikel
over Veere in Schotland van de hand van
Tiny Polderman. Ze beschrijft hoe Walche
ren ook aan de overkant van de Noordzee
op de kaart is gezet en hoe men in Veere
en Schotland het gemeenschappelijke ver
leden in platsteek heeft verwerkt. Een ten
toonstelling van deze unieke borduurwer
ken is tot en met 25 juli 2015 in Veere te
zien. We blijven in Veere met het artikel
van J.H. Midavaine over dominee Duvelaer
en zijn zwager Hubertus Huygens. Vlissin-
gen is in dit nummer vertegenwoordigd
met een stuk van Jan van Splunder over
de verwoestende brand die in de nacht
van 24 op 25 juli 1924 uitbrak in een tank
van de Nederlandsche Petroleum- en
Asphalt Maatschappij (Nedpam). Hoe Vee
re voor Vlissingen kan doorgaan wordt
door Jeanine Naerebout in haar recensie
over de film Michiel de Ruyter uit de doe
ken gedaan. Recensies door Leo Hollestel-
le en H.J. Vader en de bekende rubrieken
completeren dit nummer. We wensen u
veel leesplezier!
De redactie
