Blikken
stempelen
Bronnen
- Gemeentearchief Vlissingen, toegang 102,
Gemeentebestuur Vlissingen III, inv.nr. 2238;
toegang 113, Dorps- en Gemeentebestuur
Oost- en West-Souburginv.nrs. 2144, 2146,
2147, 2148, 2150.
- Nationaal Archief, toegang 2.19.070.01,
inv.nrs. 80,130,187,190; toegang 2.03.06,
inv.nr. 268; toegang 2.04.55, inv.nr. 344; toe
gang 2.19.070.02, inv.nrs. 2, 8, 32, 38; CABR-
Het moet in het begin van de jaren vijftig
van de vorige eeuw zijn geweest. Er was
een splinternieuw gebouw op de boulevard
van Vlissingen gerealiseerd. Het hoogste
gebouw met een torentje: de zeevaart
school.
Wij, net van de kleuterschool, zagen de
stoere 'blikken' - mannen die in dat ge
bouw studeerden - naar de boulevard fiet
sen of lopen vanuit hun kosthuizen. Meest
al waren ze in de kost bij een familie die
wel een extraatje kon gebruiken. Bij een al
leenstaande ouder, een weduwe of een
echtpaar zonder kinderen, dus daar waar
een kamer over was in de toch al niet ruim
bemeten huurhuizen. Men bood de toe
komstige zeeman tegen een kleine vergoe
ding bed, bad en brood. Het laatste werd
aangevuld met een dagelijkse warme hap
maar het tweede was zelden aanwezig, le
dereen in onze wijk moest zich tevreden
stellen met een wekelijks nat onderhoud in
een zinken teil. Soms zag ik weieens man-
dossiers W.K.H. Dieleman en G.A.W. Knoth.
- Nederlands Instituut voor oor logs-, holo
caust- en genocidestudies, toegang 086, inv.nr.
373; toegang 123, inv.nr. 1569; toegang 179,
inv.nrs. 4, 6, 8,17, 42, 48, 103,114, 492; toe
gang 249-0915, inv.nrs. 10, 28.
- De Zeeuwse Stroom, jaargang 1941,1942 en
1943.
- Zeeuwse Bibliotheek, Krantenbank Zeeland.
- Diverse dagbladen 1940-1944.
nen fietsen met een opgerolde handdoek
onder de snelbinders naar het badhuis in
de Bonedijkestraat.
De blikken waren herkenbaar aan het uni
form. De petten waren niet altijd hetzelfde,
de emblemen verschilden soms. Het soort
embleem was afhankelijk van de scheep
vaartmaatschappij die de studie betaalde
en waarvoor men later de wereldzeeën
zou bevaren.
Wij waren nog niet verder dan wat lumme
len op de stoeprand. We namen deel aan
de jaarlijks in dezelfde volgorde terugke
rende spelletjes. Er was een tijd van knik
keren, een tijd van hinkelen, een tijd van
buut met de blikken bus, een tijd van tol
len, enzovoort. Getrouw volgden we ieder
jaar dat vaste patroon, want er viel met
niemand te knikkeren als het toltijd was.
Er was ook weieens een tijd van vervelen.
Met de scherf van een kapotte bloempot
werden dan tegels vol gekrast met
kruis/nulletje, vreemde tekeningetjes,
