Reacties
criminele procesdossiers van de diefstal
en de gifmoord, en op kranten uit 1901."
Dat vind ik als historicus toch wat te ma
ger.
Vermoedelijk zal voor de lezers van De
Wete het laatste verhaal in deze bundel
het meest interessant zijn. Het is getiteld
'Moordlied' en behandelt de moord op een
meisje door de Middelburgse Sara
Janse Geldof, die gehuwd was
met de vrachtrijder Pieter Huijs-
soon. De moord vond plaats in
1838 en kwam in De Wete al
eens aan bod. Kort gezegd komt
het erop neer dat Sara grote
schulden had en zelfs de sieraden
van haar dochtertje had beleend.
Ze wist (in een vlaag van ver
standsverbijstering?) niets anders
te bedenken dan het dochtertje van een
groenteboer naar binnen te lokken, haar te
vermoorden en haar van haar sieraden te
ontdoen. De vreselijke gebeurtenis kwam
al snel aan het licht. Sara werd gepakt, be
recht en ter dood veroordeeld. De executie
werd op de Groote Markt van Middelburg
voltrokken door middel van verwurging aan
een paal. Vrouwen werden uit zedelijk
heidsoverwegingen niet opgehangen (want
dan zou je onder hun rokken kunnen kij
ken...), maar gewurgd.
Sara Huijssoon-Geldof was de laatste
vrouw in Zeeland die de doodstraf onder
ging. De gebeurtenissen maakten destijds
veel indruk; de kranten schreven
erover, er werd een pamflet uitge
geven en er werden zelfs moord
liederen over gemaakt. Vandaar
de titel van dit verhaal, dat uit het
perspectief van Sara en haar
dochtertje Leuntje wordt verteld
en een beklemmende sfeer heeft.
Peter Sijnke
Steffie van den Oord, De vrouw met de
bijl en negen andere moordenaressen,
uitg. Atlas/Contact, Amsterdam/Antwerpen
2015, ISBN 978-90-4502-979-5, €20,-
Arendsogen, vervolg
In De Wete nr. 2 van april 2015 schreef
Jan Moekotte over de aquarel Gezicht over
het Sloe van Jan Arends uit 1783. Zijn
conclusie was dat Arends hiervoor met zijn
schildersezel op het eiland Wolfersdyck
moet hebben gestaan.
Jan Moekotte kan maar niet loskomen van
deze "geneeskrachtige aquarel in tere tin
ten". Hij vernam dat Arends twee jaar later,
in 1785, nog een soortgelijke aquarel
maakte. Ook dit werk zou zich in het
Zeeuws Archief bevinden. Een behulpza
me medewerker van dat archief haalde
voor Jan Gezigt te Borssele, op Walcheren
tevoorschijn.
Ditmaal is er geen twijfel over de plaats
waar Arends' schildersezel stond. Het ei
land Borssele dus. De schilder volgde het
zelfde 'recept' als bij Gezicht over het Sloe,
mailt Jan Moekotte ons. "Zeven delen
lucht, twee delen zacht en vrijwel roerloos
Stefflc
