37
water, een deel slik, gedempte deining,
geen geluid. Dit keer liet Arends veel ver
siering weg. De aquarel is daardoor leger,
ruimer en naar mijn gevoel nóg heilzamer.
Kijk driemaal daags tien minuten naar Ge-
zigt te Borssele, op Walcheren, en je
ademt vrijer." Daarom drukken wij ook
deze aquarel graag af.
Labedissen
In de oktober-Wete 2015 schreef Jaap
Beun een kort stukje over labedissen, de
wollen armmoffen die door Walcherse
vrouwen in klederdracht worden gedragen
als het wat kouder is. Wim van der Heijden
uit Kleverskerke schrijft ons dat hij daar
tranen van in zijn ogen kreeg. Jaap Beuns
beschrijving van de herkomst van die labe
dissen berust op een "onuitroeibaar mis
verstand", volgens Wim. Toen hij zich had
herpakt, schreef hij maar eens op hoe het
werkelijk zit.
"Dominee Sjapo was recht in de leer. Van
af de kansel bekritiseerde hij kerkgangers
die met onbedekte hoofden zijn preek aan
hoorden. Ze verstonden hem eigenlijk niet,
want hij preekte in het Frans. Van dezelfde
puriteinse richting was dominee Sajette. Hij
ageerde sterk tegen de blote voeten van
zijn toehoorders. Ook hij preekte in het
Frans. Beide predikanten doen van zich
horen tot op de huidige dag.
"Jean de Labadie was van hetzelfde slag.
Hij was een boeteprediker die in 1666 door
Anna Maria van Schuurman uit Genève
naar Middelburg was gehaald. Hier werd
hij predikant van de Waalse gemeente en
hij stond bekend als 'de boer die uit Zwit
serland kwam'. Hij zou de vrouwelijke le
den van zijn gemeente hebben verplicht
hun blote armen te bedekken met zwarte
armmoffen. Het ligt echter niet voor de
hand dat Middelburgse boerinnen naar de
Waalse kerk togen om daar De Labadies
preken in het Frans aan te horen. In de
burgermode waren armwanten of -moffen
ook al veel langer bekend. Ze werden naar
Gexio't te JBor&fele, op Wdlc'liereii
Middelburfl*
J III
uemuijdcn en Veere. 1781
VlijilmfifM»» Ronmeki
