54
Woensdag 22 juni 2016
Dorpswandeling Westkapelle
"Westkapelle is alleen maar een dijk, het
dorp aan zijn voet bestaat slechts bij haar
gratie", aldus de Goese architect en ste
denbouwer ir. P.J. 't Hooft. Hij deed deze
uitspraak in 1943. Sindsdien is er wel het
een en ander veranderd.
zorgde voor het onderscheid. Met een ei
gen kêrremesse, en natuurlijk 't gaoischiê-
ten.
Toen kwam de oorlog, met het bombarde
ment dat dood, verderf en verdriet zaaide.
Maar Westkapelle herrees, het zette zijn
schouders onder het herstel en verwerkte
het verdriet binnenskamers. Er kwam een
Foto Mieke Meijer.
Vanaf de zestiende eeuw mocht het dorp
aan de zeedijk zich smalstad noemen,
maar daar heeft het nooit gebruik van ge
maakt.
Tot aan de Tweede Wereldoorlog vormde
Westkapelle een gelovige, gesloten sa
menleving. In het Walcherse een uniek
dorp, in allerlei opzichten. Met dijkwerkers,
zwijgzame, geharde, taaie lieden met een
eigen tongval, een eigen unieke woorden
schat, en trotse pronte vrouwen in kleder
dracht die vaak hun eigen nerinkjes had
den achter het raam van de woonkamer.
Het typische stratenpatroon, de hechte fa
milieband waarbij de biesmak, de bijnaam,
nieuw Wasschappel, toeristen ontdekten
de bijzondere locatie, het strand, het
prachtige krekengebied en natuurlijk de
dijk. Want die bleef, werd breder, hoger,
sterker. D'n Wasschappelsen Engel, de
harde noordwestenwind die de dijk zo veel
schade berokkende, was niet meer nodig
voor het genereren van inkomsten. Maar
boeien blijft d'n diek altijd: rustig bij kabbe
lende golfjes met een prachtig ondergaan
de zon, en spectaculair bij storm, als de
golven hoog en woest brullen.
We gaan erover horen, en erdoorheen
wandelen.
Woensdag 15 juni 2016, vanuit het Pol
derhuis, Zuidstraat 154-156, Westkapelle,
aanvang 19.00 uur.
