Het testament
Toen Johan op 2 mei 1737 ziek in bed lag
en dacht dat zijn einde naderde, gaf hij zijn
klerk Willem van den Dorpe rond midder
nacht opdracht notaris Samuel Aarnouts te
halen om zijn testament te laten opmaken.
Ook Willems broer moest van bed worden
gelicht om als getuige op te treden. In het
testament benoemde Johan zijn broer
Gerson uit Middelburg tot voogd over zijn
kinderen. Na zijn dood moesten zijn goe
deren worden verkocht en van de op
brengst obligaties van de provincie Zee
land worden gekocht. Van de rente moest
de opvoeding van zijn kinderen worden be
taald. Onder geen beding mochten die bij
zijn ex-vrouw Ida Keyser of bij hun halfzus
Johanna Dankaerts en haar man Abraham
Stroobant in de kost worden gedaan, maar
op een kostschool buiten de stad worden
geplaatst. Tot slot liet Johan vastleggen dat
hij achter de herenbank in de Grote Kerk
naast zijn vrouw begraven wilde worden.
Gevangen
Maar hiermee is het verhaal nog niet ten
einde. Johan knapte weer op en hervatte
zijn werk. Op 29 november 1737 verkocht
hij zijn huis op de Markt aan notaris Abra
ham Stroobant. De dag erna ging hij naar
het stadhuis en liet burgemeesters en
schepenen, die in de vierschaar bijeen wa
ren, weten dat hij naar Middelburg ging
verhuizen. De edelachtbare heren bedank
ten hem voor de jaren dat hij in Veere no
taris en procureur was geweest en vroe
gen hem voor zijn vertrek alle door hem
opgemaakte akten op de griffie in te leve
ren. Enige tijd later verkocht hij ook het
huis De Dry Leeuwen in de Wijngaard
straat.
Of Johan Willem Hekelbeke's verhuizing
naar Middelburg iets te maken heeft met
de affaire rond de verkrachting van Martina
Hessels is niet bekend, maar gezien haar
verklaring hierover in het begin van diezelf
de maand heeft het er alle schijn van. Om
dat hij zijn boeken mee naar Middelburg
nam en niet op het stadhuis inleverde,
zond de magistraat verschillende keren
een bode om Johan daarover aan te spre
ken, maar zonder resultaat. Toen hij op
dinsdag 22 april 1738 weer even terug in
Veere was liet de burgemeester hem ar
resteren en gevangen zetten. Pas nadat
zijn broer de volgende dag de stukken had
ingeleverd werd hij weer vrijgelaten.
Het is het laatste wat we van hem verne
men. Zonder verdere sporen na te laten
verdween Johan Willem Hekelbeke van het
toneel. Tot slot kan hier nog worden ver
meld dat zijn ex-vrouw Ida Keyser op 12
september 1744 op het kerkhof in Veere is
begraven.
J.H. Midavaine
Geraadpleegde bronnen
- Zeeuws Archief (ZA), Rechterlijke Archieven
Zeeuwse Eilandeninv.nr. 275 (23 september
1735), inv.nr. 355b (27 november 1736 en 2
november 1737), inv.nr. 381c, inv.nr. 484 (30
oktober 1737), inv.nr. 617 (30 oktober 1722),
inv.nr. 671 (fol. 188), inv.nr. 673 (17 maart en
20 juli 1729), inv.nr. 674 (26 februari 1735 en
2 november 1737) en inv.nr. 676 (6 november
1726).
- ZA, Archief stad Veere, inv.nr. 20 (26 april
1738).
- ZA, Archief van de Weeskamer Veere, inv.nr.
118 (17 oktober 1720 en 4 juni 1728) en inv.nr.
125.
