6
Toen ze hem wilde passeren sprak hij haar
aan en samen liepen ze verder. Dichtbij de
herberg Halverwege vertelde Johan dat hij
van plan was via een wei en het bos naar
het schuttershof van de Edele Busse aan
het Singeltje in Veere te gaan. Hij vroeg
haar die avond langs te komen om wat
naaiwerk te doen. Als iemand zou vragen
Gevelsteen van het huis De Swaen, Markt 7 te
Veere. (www.stichtingveere.nl)
waarom ze naar hem toe ging, moest ze
antwoorden dat thuis iemand de notaris
wilde spreken. Maar Martina antwoordde
dat ze "zulks niet gewoon was en ook niet
wilde doen".
Toen ze bij het huisje Halverwege waren
aangekomen kwamen er enkele vrouwen
naar buiten, onder wie haar zus Janna.
Janna zei tegen Martina dat haar zwager
in de herberg op haar zat te wachten. Toen
Johan dit hoorde zei hij: "Wel duyvel, dat
spijt mij." Vervolgens gingen de vrouwen
naar binnen, op de voet gevolgd door de
notaris. Toen ze binnen waren zei Jan Pot
tegen zijn vrouw: "Waar blijf gij zo lang, je
weet toch wel dat we bij Willemijntje van
Fraasen moeten wezen, de vrouw zal quad
zijn dat wij zo lang weg blijven." Hierop ver
lieten Jan Pot, zijn vrouw en Martina de
herberg en Johan wist intussen dat Marti
na die avond alleen thuis zou zijn.
Verkracht
Zodra Jan Pot en zijn vrouw 's avonds
rond de klok van acht uur het huis hadden
verlaten stond Johan op de stoep. Hij trap
te tegen de deur en ging naar binnen. In
de keuken trof hij Martina aan. Ze dacht
dat hij een boodschap voor haar zwager
kwam brengen, maar dat pakte geheel an
ders uit. Toen ze de kandelaar die ze in
haar hand hield had neergezet begon de
notaris haar op onbeschofte wijze te be
tasten en hij stelde voor met haar in het
ledikant te gaan liggen dat in de keuken
stond. Omdat Martina dat weigerde duwde
hij haar achterover in het ledikant. Over
wat er toen gebeurde lezen we in de ver
klaring die Martina en haar zusters bij de
notaris hebben afgelegd dat "hij aldaar tot
twee verscheide malen kort agter den an
deren [haar heeft] gebruikt en geïmpreg-
neert".
Toen het afgelopen was gaf Johan Martina
opdracht even buiten te kijken of er nie
mand op straat stond of kwam aanlopen.
Hij moest naar huis want Willeboord de
Bom, tapper uit Arnemuiden, zou bij hem
komen eten. Omdat er niemand op straat
te zien was verliet Johan het huis en liep
in de richting van het kerkhof.
Een flesje olie
Toen Martina na verloop van twee maan
den bij de notaris verstelwerk zat te doen,
vertelde ze hem dat ze niet helemaal in
orde was, haar menstruatie bleef achter
wege of, zoals zij het verwoordde "dat haar
stonden ophielden". Ze vroeg Johan wat hij
