L7
mSÊKÊÊÊÊ
zijn schuur zat tot de nok vol met hooi en
stro. Maar toen het water kwam raakte al
les doorweekt; de voorraad zette uit en de
boerderij klapte als het ware uit elkaar. Wil
lem en zijn zes kinderen - moeder was al
op 38-jarige leeftijd overleden - hebben
daarna tot 1949 in Middelburg gewoond,
de langste tijd in een hofje aan het Bijltje
waar later de familie Koppejan is gaan wo
nen, Daarna is Willem gaan boeren aan de
Vioskeweg. Zijn zoons Willem jr. en Adri-
aan namen het bedrijf over en nu wordt er
geboerd door hun zoons, de neven Fred
en André Louwerse.
Aan het baantje net voor Waaienburg
zondere kenmerken. Zo zat er maar één
deur in de woning, en er was een inpandi
ge hondentredmolen voor het karnen van
boter. Willem Louwerse had een gemengd
bedrijfje met ongeveer tien koeien, een
paard en wat akkerbouw. Toen de inunda
tie werd aangekondigd dacht Willem zijn
zaakjes goed geregeld te hebben, want
stond de kleine boerderij van Cornelis Job-
se. Dit hofje spoelde in 1944 'gewoon' weg.
In 1947 werd iets ten westen van die plek
een noodwoning met schuur gebouwd,
waarin Piet en Leintje Jobse het bedrijf
van hun vader voortzetten. Medio jaren
tachtig werd het bedoeninkje verkocht aan
de familie Poppe, die de woning in 1989
Het hof Waaienburg. (foto Willem Slaakweg)
afbraken en ernaast een nieuwe woning
lieten bouwen. Inmiddels is aan die woning
een schuur gebouwd en is de oude nood-
schuur opgeknapt.
"Hoewel de oude hofstede Waaienburg
niet is herbouwd, zijn wij zo vrij geweest
ons 'Walchers spulletje' de naam Waaien
burg te geven", bericht Willem Slaakweg
ons nog. Hij spreekt de hoop uit dat naar
aanleiding van dit verhaal nog meer gege
vens over zijn spulletje naar boven komen.
