17 Piek geweest en kon niet echt als een fan van Kevin Coyne worden beschouwd. Ik herinner me dat ik direct na het betreden van de zaal werd omsloten door blauwe rook en de geur van wiet. De krant had mij erop gewezen dat ik een verslag van het concert moest schrijven en geen recensie. Gelukkig maar. voor plaatselijk en lokaal talent. Bandjes in Vlissingen en omstreken klaagden hun nood over gebrek aan oefenruimte en kre gen er uiteindelijk een podium om hun kunsten te vertonen. De populaire band Blof gaat er nog altijd prat op dat ze hun eerste optredens in het kleine zaaltje aan de Hellebardierstraat konden geven. Latere concerten die ik mij herinner uit die begintijd waren van onder meer The Sadis- ta Sisters en Deaf School. Dat waren toen nieuwe namen. Maar ook gevestigde na men kwamen naar Vlissingen om er te spelen. Legendarisch is het optreden, vol gens sommigen, van Ronnie Hawkins, de rock-'n-rollgitarist die later bekend zou wor den als voorman van The Band. De Duitse zangeres Nico, welbekend als groupie van The Velvet Underground, trad op tijdens een intiem akoestisch concert onder een brandende schemerlamp die voor een aparte sfeer zorgde. Ook was er ruimte Kevin Coyne in De Piek, 1978. (ZB Planbu reau en Bibliotheek van Zeeland, Beeldbank Zeeland, foto Jan Simonse, 132888) Punk Het ontspanningscentrum, zoals het was gaan heten, bleef last houden met de au toriteiten. Nog altijd boden de christelijke partijen in de gemeenteraad tegenstand; zij vonden De Piek een poel des verderfs en zagen de tent liever gesloten dan ge vuld met jongeren. Ze wezen op het feit dat binnen de muren van jongerencentra drugs werden verhandeld en jongeren wer-

Tijdschriftenbank Zeeland

de Wete | 2017 | | pagina 19