17
Piek geweest en kon niet echt als een fan
van Kevin Coyne worden beschouwd. Ik
herinner me dat ik direct na het betreden
van de zaal werd omsloten door blauwe
rook en de geur van wiet. De krant had mij
erop gewezen dat ik een verslag van het
concert moest schrijven en geen recensie.
Gelukkig maar.
voor plaatselijk en lokaal talent. Bandjes in
Vlissingen en omstreken klaagden hun
nood over gebrek aan oefenruimte en kre
gen er uiteindelijk een podium om hun
kunsten te vertonen. De populaire band
Blof gaat er nog altijd prat op dat ze hun
eerste optredens in het kleine zaaltje aan
de Hellebardierstraat konden geven.
Latere concerten die ik mij herinner uit die
begintijd waren van onder meer The Sadis-
ta Sisters en Deaf School. Dat waren toen
nieuwe namen. Maar ook gevestigde na
men kwamen naar Vlissingen om er te
spelen. Legendarisch is het optreden, vol
gens sommigen, van Ronnie Hawkins, de
rock-'n-rollgitarist die later bekend zou wor
den als voorman van The Band. De Duitse
zangeres Nico, welbekend als groupie van
The Velvet Underground, trad op tijdens
een intiem akoestisch concert onder een
brandende schemerlamp die voor een
aparte sfeer zorgde. Ook was er ruimte
Kevin Coyne in De Piek, 1978. (ZB Planbu
reau en Bibliotheek van Zeeland, Beeldbank
Zeeland, foto Jan Simonse, 132888)
Punk
Het ontspanningscentrum, zoals het was
gaan heten, bleef last houden met de au
toriteiten. Nog altijd boden de christelijke
partijen in de gemeenteraad tegenstand;
zij vonden De Piek een poel des verderfs
en zagen de tent liever gesloten dan ge
vuld met jongeren. Ze wezen op het feit
dat binnen de muren van jongerencentra
drugs werden verhandeld en jongeren wer-