21 ling, die al vanaf de start van het centrum actief was, draaide op volle toeren. De al ternatieve filmavonden gingen gewoon door. Zo waren er talloze initiatieven die door actieve vrijwilligers en bestuursleden doorgang vonden. De door Piekmedewer- kers overal in Vlissingen opgeplakte stickers met de kreet "Zonder muziek in De Piek worden wij ziek!" spraken boekdelen en sloegen aan. My Generation Onderlinge strubbelingen zorgden in de loop der jaren voor een komen en gaan van projectleiders. Aan het eind van de ja ren tachtig werd het roer omgegooid; de toenmalige projectleider bewerkstelligde een grondige vernieuwing. De oude hippie generatie moest weg uit De Piek en een nieuwe, jongere generatie moest meer elan brengen. Het was de tijd van multi- culti. Er kwamen meer reggae-concerten en mogelijkheden voor meer Zeeuwse bands op het podium. Maar ondertussen raakten jongeren onderling steeds meer verdeeld en er begonnen zich groepen te vormen die zich tegen elkaar afzetten. Dat gebeurde ook in De Piek. Er kwam meer rottigheid. Het liep bijna volledig uit de hand op 28 maart 1992 toen de bekende Britse punkband The Exploited in De Piek optrad en rechts-extremistische punkers slaags dreigden te raken met linksgeoriën teerde punkers. Terwijl de band stond te spelen in een gewelddadige atmosfeer, stond op de hoeken van de naburige stra ten de mobiele eenheid paraat om te kun nen ingrijpen zodra het uit de hand zou lo pen. Ongeveer in dezelfde periode werden er op straat vetes uitgevochten tussen voornamelijk Antilliaanse en Surinaamse jongeren. Die leidden tot een afschuwelijke steekpartij in de Spuistraat waarbij een jongen het leven liet. De gemeente Vlissingen deed een beroep op De Piek om te proberen die jongeren te verbroederen. Projectleider Dries Alexan der moest een verbindende rol gaan spe len tussen de verschillende jongerengroe- peringen in Vlissingen. In plaats van vech- Matchbox in De Piek1977. (ZB Planbureau en Bibliotheek van Zeeland, Beeldbank Zee land, foto Jan Simonse, 132881) tend over straat rollende Antillianen, Suri- namers, punkers, rasta's, gothics en skin heads moest er voor iedereen plaats zijn en De Piek zou daarbij een grote rol kun nen spelen. De jaren negentig stonden in De Piek dan ook vooral in het teken van het aantrekken van nieuwe doelgroepen naar het jonge rencentrum. Op muzikaal gebied ontston den de populaire hip-hop en dance en De Piek sloot daarop aan met dance-events. Daarnaast werd de zaal ook gebruikt voor talentenjachten als podium voor Zeeuwse bands. Ondanks telkens nieuwe bezuini gingsrondes werd er breed geprogram meerd en opnieuw kwamen zaken als ver bouwing, aanpassing en geluidsisolatie aan de orde. Toen in 2005 het 35-jarig be-

Tijdschriftenbank Zeeland

de Wete | 2017 | | pagina 23