14
I
rashippie Ruurd Hoftijzer en andere mede
werkers.
Nieuwe projectleiders
De opvolger van projectleider Bumy Bos
was Hans van Willenswaard (1972-1973),
die tegenwoordig als geëngageerd boed
dhist in Bangkok woont. Ik zie nog zijn
vlammende blik achter de ronde brillen-
glaasjes als de barplakkers weer eens ge
drag vertoonden dat haaks stond op zijn
positieve, alternatieve wereldbeeld. Toen
hij aantrad wilde hij in navolging van Bos
het cafégedeelte zelfs sluiten: het werd ter
stond door bezoekers heropend. Na hem
volgde Eindhovenaar Kees Neeteson
(1973-1974), die gewerkt had bij Het Paard
van Troje in Den Haag en saxofonist was
Campus VPRO in park Toorenvliedt, presenta
tor Bumy Bos29 juli 1971. (ZB Planbureau
en Bibliotheek van Zeeland, Beeldbank Zeeland,
Midavaine, 99121)
bij het experimentele jazzrocktrio Danger.
Na Neeteson kwam Rinus Roepman
(1974- ca. 1976), die ook graficus was en
onder meer voor de NCRV had gewerkt.
Van Roepman is de gevleugelde uitspraak
dat hij net zoveel te stellen had met zijn
medewerkers als met de bezoekers.
Aangestoken?
De in het theehuis ontstane brand van
1975 was volgens hardnekkige geruchten
aangestoken. Deze brand was als het ware
de bekroning van zes jaar problemen met
financiën, bezoekers, buren; bijna zes jaar
wisseling van staf- en bestuursleden, tijde
lijke sluitingen en de rivaliteit tussen groe
peringen onder het personeel. Maar ook
van legendarische concerten, 'externe' fes
tivals (Music in the Park op het Molenwater
en in Park Toorenvliedt, hier met VPRO
Campus en grote namen als Jack Bruce),
samenwerking met Jeugd en Muziek. Om
maar te zwijgen van allerlei spontane eve-
