14
was het in Middelburg - in tegenstelling tot
Vlissingen, dat nogal eens werd gebom
bardeerd - redelijk rustig.
Roozenburg had enkele jaren leeggestaan
en was vervallen; het werd dan ook flink
onderhanden genomen en opnieuw inge
richt. De dienstruimten op de begane grond
waren eenvoudig maar doelmatig, de
besprekingen kon die elders worden on
dergebracht. De indruk bestaat dat het niet
erg boterde tussen de DDPN en de veld
post.
Poststelle
In het kantoor in Roozenburg werden alle
voorkomende postale werkzaamheden ver-
richt zoals het verwerken van brieven,
briefkaarten, drukwerk, zakenpost, kranten
en aangetekende brieven en pakjes. Bo
vendien kon er op - uiteraard Duitse -
spaarbankboekjes worden ingelegd en
uitbetaald en werden er postwissels aan
genomen of uitbetaald. Het was zelfs mo
gelijk een nieuw spaarbankboekje aan te
vragen. Militairen konden brieven tot 100
gram kosteloos verzenden, voor pakjes tot
250 gram gold hetzelfde, van 250 tot 1.000
gram moest 20 Pfennig worden betaald.
Particulieren die hun post via DDPN ver
zonden moesten die frankeren met Duitse
postzegels die op het kantoor te koop
Verbindingstroepen van het Duitse leger bezig
met het inladen van postzakken1940. (Natio
naal Archiefcoll. Spaarnestad, Het Leven, fo
tograaf onbekend. SFA022800918)
slaap- en gemeenschappelijke ruimtes op
de eerste verdieping smaakvol en huiselijk.
De bedrijfsleider en de sociaal werkster
kregen daarvoor lof toegezwaaid. Of bij de
verbouwing en inrichting Walcherse bedrij
ven waren betrokken valt niet na te gaan,
maar dat is wel waarschijnlijk. Jammer ge
noeg eiste de Wehrmacht de tuin op voor
ontspanning. Aanvankelijk zat de veldpost
ook nog in het gebouw. Pas na langdurige
*UT50ie DlfH5TP0j|
FéLDP05^H
