water 135. Daar werd het werk in een een
voudige ruimte voortgezet.
Begin september 1944 vertrok de laatste
trein uit Middelburg, met aan boord het
Duitse personeel en de Nederlands NSB-
personeelsleden die hun gezinnen naar
Arnhem brachten en niet meer terugkwa
men. Zonder enige waarschuwing vertrok
ook de veldpost, maar die kwam na veer
tien dagen weer terug. In die tussentijd
moest Dehl met vijf mensen de post voor
de divisie en doortrekkende eenheden ver
zorgen.
Met de terugtrekkende troepen kwamen
twee veldpostkantoren mee die niet erg
actief waren; slechts één kantoor heeft
DDPN-post verwerkt.
Begin oktober werden de Walcherse dijken
gebombardeerd en Roozenburg kwam
onder water te staan. Het lukte niet om de
inventaris uit het gebouw te redden, door
het sterk gestegen water en de omgevallen
bomen was het onbereikbaar.
Na de inundatie verminderde het werk aan
zienlijk en werd personeel ontslagen. Het
grootste probleem was toen het transport.
Er werd gebruik gemaakt van hospitaal
schepen, motorrijders en inbeslaggenomen
voertuigen. Soms was de post wel acht
dagen onderweg. Binnenkomende post
werd meestal in Dordrecht afgehaald. Op
bevel van de divisiecommandant moesten
Dehl en zijn mensen tot het laatst op hun
post blijven hoewel er vrijwel niets meer te
doen was; de meeste eenheden waren
verdwenen. Op 27 oktober 1944 werd hen
bevel gegeven aan boord te gaan van een
schip. Enig klein inventaris werd meegeno
men, de rest bleef achter. Dehl wilde de
resterende inventaris aan een Nederlandse
werkneemster toevertrouwen maar de
Wehrmacht gaf daarvoor geen toestem
ming. Na overleg met andere kantoren
werden documenten en het evacuatieplan
vernietigd en op 27 oktober 1944 om 11.00
uur werd het kantoor opgeheven. Het af-
haalpunt in Souburg was in de loop van ok
tober al ontruimd.
Dehl kwam, samen met een trouwe Neder
landse medewerkster, in Oldenzaal terecht.
Bij de geallieerde opmars verdwenen ze
over de grens naar Oldenburg, waar ze de
ineenstorting van het Derde Rijk meemaak
ten. De medewerkster keerde in juni 1945
in Middelburg terug en werd direct gearres
teerd.
Berechting
Na de algehele bevrijding van ons land
kwamen gevluchte Nederlandse DDPN'ers
naar Walcheren terug om voor een tribu
naal te verschijnen. Wie alleen maar bij de
DDPN had gewerkt kwam er met een be
trekkelijk lichte straf vanaf, zoals voorwaar
delijke invrijheidstelling en plaatsing onder
toezicht van de Stichting Toezicht Politieke
Delinquenten. Notoire NSB'ers die meer op
hun kerfstok hadden, kregen zwaardere
straffen, één persoon zelfs zes jaar inter
nering. De meeste oud-DDPN'ers verloren
ook hun kiesrecht en het recht op een baan
bij de overheid.
Dehl kwam heelhuids in zijn woonplaats
Solingen terug. In april 1946 schreef hij
een van zijn trouwe medewerksters in Mid
delburg. Hij dacht veel aan haar en vroeg
haar hoe het met haar en haar familie ging.
Hij informeerde verder naar oude beken
den en hij verzocht haar zijn groeten over
te brengen. Zijn woning was hersteld, zo
schreef hij en hij luisterde iedere dag naar
radio Hilversum. Hij hoopte dat zijn 'pleeg
dochter' hem snel kon bezoeken. Die brief
bereikte de geadresseerde niet, want zij
