9
zijn, volgens het gemeenteraadslid, al zeer
aanzienlijk "en om nu mede te werken om
de uitbreiding nog te bevorderen zou hij
verkeerd achten".
Het standpunt van de gemeente valt uiter
aard niet in goede aarde bij de bewoners
van de singels. Ze verenigen zich zelfs in
een "commissie tot verkrijging eener voet-
bezwaren houden. De verschillen tussen
gemeente en commissie zijn klaarblijkelijk
onoverbrugbaar. Het plan wordt in de ijs
kast gezet.
De bouw van een brug lijkt verder weg dan
ooit, wat aanleiding geeft tot nieuwe klach
ten die in de krant worden uiteengezet.
In een open brief van 19 april 1886 wordt
Carl Wilhelm Bauer fotografeerde vlak voor
het verdwijnen de veerpont, circa 1885.
(Zeeuws Archief, KZGW, Zelandia Illustrata
II, inv.nr. 2565)
brug aan de Koepoort". Uiteindelijk komt
de gemeente met het voorstel dat bewo
ners zelf maar een ontwerp en een kosten
raming voor een brug bij de gemeente
bouwmeester moeten indienen. In eerste
instantie komen zij met een plan, vrijwel
uitsluitend bestaande uit een schets. Hoe
wel later een uitgebreider plan wordt over
legd, blijft de gemeentebouwmeester grote
blijk gegeven van onvrede over het voort
bestaan van een veerpont en de gevolgen
daarvan. Een eigenaar van enkele perce
len aan de singel is voornemens om enkele
burgerwoningen te bouwen, maar wordt in
de uitvoering belemmerd vanwege het
"uiterst gebrekkige en antieke en sukkel
achtige gemeenschap tusschen den Singel
en het Molenwater, nl. van het 'lieve' pontje
aan de Koepoort". Door de aanwezigheid
van het veerpontje is hij huiverig het bouw
plan uit te voeren, ondanks de mooie locatie
van de percelen zo dicht bij het Molenwater
en het centrum van de stad.
