37 Een nieuwe brievenuitgave Tijdens het speurwerk van Ard Hesselink naar de geschiedenis van het Veerse Dijkhuis, lange tijd in bezit van zijn groot vader, kwam de correspondentie van de schilderes Claire Bonebakker met zijn grootvader Frits Lensvelt in beeld. Als nummer 16 in de reeks Zeeuwse Katernen verscheen in 2002 een deeltje over deze schilderes, geschreven door haar nicht Ite Rümke (Zonder kleur kan ik niet leven. Claire Bonebakker, schilderes, 1904-1979. ISBN 90-74517-11-0). Claire Bonebakker werd op 1 mei 1904 geboren in Soerabaja en vertrok in 1915 met haar familie naar Amsterdam. Zij was welgesteld en leidde een kleurrijk, bijwijlen turbulent leven: viermaal officieel getrouwd, talrijke minnaars en vele reizen in het buitenland. Alles leek mogelijk; het kon niet op! Haar kunstzinnige opleiding ontving ze in Dresden en Parijs; ze exposeerde haar werk (olieverfschilderijen, aquarellen en tekeningen) bij vele gerenommeerde gale- tinten zwart. Later volgden nog Vlissingen, de boulevard (2003) en Vlissingen op straat (2008). Het moest er dus maar weer eens van komen. Het risico op herhaling is onvermijdelijk; sommige aspecten van de stad veranderen nu eenmaal niet. Maar het straatbeeld verschilt duidelijk van dat van een kleine tien jaar geleden. Het is uitbun diger, brutaler, en een beetje kleuriger. Foto's van selfies-makende mensen zijn echt nieuw. Er lopen ook veel meer honden rond in Vlissingen, vooral van die kleine keffertjes. De manifestaties lijken ook mas saler. Ik zie op pagina 56 warempel mijn maat Kees tussen feestvierende jongelui op het Bellamypark staan. Daar moet ik 'm komende vrijdag eens over aan de tand voelen. Bert Gerestein Ruben Oreel, Vlissingen. Uitgeverij Den Boer I De Ruiter, Vlissingen 2017, 128 pag., ISBN 978-90-79875-81-8, 19,95.

Tijdschriftenbank Zeeland

de Wete | 2018 | | pagina 39