38
ries. Ze verhuisde geregeld en woonde
gedurende twee periodes in Veere, van
1939 tot 1942 en van 1946 tot december
1956. Daarna vertrok ze naar Mexico, waar
ze in Taxco aanvankelijk met veel energie
en flair in een groot, door haar zelf op een
hoge bergtop gebouwd huis met bijgebou
wen gasten ontving paying
guests). Het gastenboek vermeldt
grote namen. Op 9 september
1979, na een lange periode met
gezondheidsproblemen, overleed
ze daar. Verarmd, haar vaders
erfenis was op. Over Claire's
tweede periode in Veere, in het
huis De Coerenblom, Kaai 57,
heeft Ite Rümke in haar kleurrijke
bijdrage verteld. Over Claire's eerste perio
de (1939-1942) zijn door het recente
speurwerk van Ard Hesselink vele nieuwe
gegevens boven water gekomen. Hij was
nieuwsgierig geworden, uitgedaagd zelfs,
door de verhalen van zijn moeder Puck
Lensvelt over zonnige, vooroorlogse va
kanties op Walcheren. Daarom begon hij
een zoektocht naar zijn grootvader Frits
Lensvelt, die van 1918 tot 1942 eigenaar
was van het Veerse Dijkhuis, en naar de
geschiedenis van dat Dijkhuis, waar de
familie Lensvelt haar vakanties doorbracht.
Tijdens die zoektocht kwam hij op het spoor
van Claire Bonebakker. Dat onderzoek
werd (voorlopig?) afgerond met een ten
toonstelling in het Museum Veere (zomer
2017), een informatieve brochure en met de
website www.dijkhuisexpo.blogspot.nl.
Het lange, smalle Dijkhuis lag bij de oude
zeedijk aan het Veerse Gat, halverwege
Veere en Vrouwenpolder. Ooit was op deze
plek het galgenveld van de stad Veere;
later kwam hier een kleine schans, deel van
de verdediging van het eiland Walcheren.
CLAIRE BONEBAKKER
FRITS LENSVELT EN
HET DIJKHUIS,
De bewakers daarvan werden tot 1796
ondergebracht in het 'wagthuis'. Daarna
was dit huis tot 1912 de dienstwoning van
de dijkopzichter in de Oostwatering, tot
deze functionaris een dienstwoning kreeg
aan de Kaai in Veere. In 1918 werd het
inmiddels verlaten huis met een eigen
strandje gekocht door Frits Lensvelt,
die het weer bewoonbaar maakte. In
mei 1942 werd het huis door de Duit
sers gevorderd en bij het bombarde
ment van 11 oktober 1944 werd het
totaal verwoest. Nu is er van dit huis
niets meer over. Binnenhuisarchitect
Frits Lensvelt (1886-1945) speelde in
Amsterdam als ontwerper van decors
en licht een grote rol bij de vernieuwin
gen in de voorstellingen van regisseur Wil
lem Royaards. Frits was gehuwd met Nell
Bronger (1878-1935). Zij was ontwerpster
van kleding en kostuums en onder andere
ook nauw betrokken bij het werk van
Royaards. Nell en Frits hadden twee kinde
ren, de al genoemde Puck en Frits junior.
Om zich te onttrekken aan het voor hem
vaak te hectische kunstleven in Amsterdam
zocht Frits Lensvelt de rust van het Zeeuw
se buitenleven en vond zo in 1918 het toen
verlaten Dijkhuis, niet ver van Veere. In
1938 ontmoette hij in Veere Claire Bone
bakker. Zij logeerde in het pension van Jo
en Hein Verlinde op de Markt. Daar schil
derde zij en rustte uit van verwikkelingen
rond het beëindigen van haar tweede hu
welijk. Het klikte tussen die twee. In 1939
huurde zij van Frits een gedeelte van het
Dijkhuis. Soms woonden ze er samen (ie
der in een eigen deel), soms was Claire er
alleen.
Ze genoten beiden van het buitenleven,
het water van het in die tijd nog open Veerse
Gat, de steeds fraaier wordende tuin met
