39 boomgaard, en dat alles ver van de drukke stad. Toen werd Claire - weer - op slag verliefd, al duurde dat niet lang. De aan staande derde echtgenoot, Bert Prinsen Geerligs, werd al snel in het Dijkhuis gesig naleerd. Claire en Frits bleven aanvankelijk echter goede vrienden. Hoe weten we dat alles? Soms moet een onderzoeker geluk hebben en vindt hij, geholpen door de muze Kleio, een onver wachte bron op een onverwachte plaats in een onverwacht archief. Ard Hesselink wist dat zijn grootvader leraar was aan de Rijks academie voor beeldende kunsten en later docent kostuumkunde aan de toneelschool in Amsterdam. Op zoek naar gegevens over zijn grootvader belandde hij in het archief van het Theater Instituut Nederland, thans opgenomen in de Bijzondere Collec ties van de Amsterdamse Universiteits bibliotheek. Daar vond hij een grote collec tie brieven, door Frits en Claire aan elkaar geschreven. Een mooie bron, nu door Hesselink deskundig uitgegeven met uitleg, aandacht voor details en illustraties. Zo schrijft Claire vanuit het Dijkhuis dat ze er zin in heeft om het huis bewoonbaar te maken en te verfraaien, en ook over de zorg voor de tuin en over haar teken- en schilderwerk. Ze ontvangt er vele gasten, ook uit Holland. We lezen over haar contacten met de boeren uit de omgeving, met de Veerenaren en met de daar wonen de collega-kunstenaars. Ze beschrijft die charmant en hartelijk, maar levert vaak ook flink kritiek. Voor kunstenares Ina Rahusen bijvoorbeeld blijft de deur gesloten: "Daar voor kom ik toch niet naar dit paradijsje toe om met zóóiets opgescheept te worden!" (blz. 21). Claire en Frits schrijven elkaar over de moeilijkheden in de eerste oorlogs jaren en over de Duitse bezetter, die hen ten slotte dwingt het Dijkhuis te verlaten. Claire vertrok met haar nieuwe echtgenoot Bert Prinsen Geerligs naar Holland. Zij waren op 5 juli 1941 in Vrouwenpolder getrouwd, maar Frits kon slecht met Bert opschieten. Mede daardoor namen de spanningen tussen Claire en Frits toe. Frits reisde na de bevrijding, begin juni, naar het verwoeste Walcheren en begon te teke nen. Maar hij verzorgde zich slecht. Op 23 juli 1945 overleed hij, na een longont steking, in het Middelburgse ziekenhuis. In juni 1946 kwam Claire in Veere terug. Dankzij de uitgave van deze brieven weten wij nu meer over de relatie tussen deze twee kunstenaars en hun verblijf in het Dijkhuis. Maar ook over de moeilijkheden, dreigingen en spanningen in de eerste oorlogsjaren in en rond Veere. Gerrit van Herwijnen Ard Hesselink (ed.), Claire Bonebakker, Frits Lensvelt en het Dijkhuis. Middelburg/ Veere 2017. ISBN 978-94-9217027-9, 9,90.

Tijdschriftenbank Zeeland

de Wete | 2018 | | pagina 41