hem dagelijks een homp brood en hield hem zo in leven. Tijdens de Beeldenstorm werd de kapel van het begijnhof vernield maar wel weer opgebouwd. De laatste begijn overleed in 1960. De huisjes zijn omgebouwd tot woningen voor ouderen. Na de stadswandeling was er nog even tijd voor een adempauze in het stadscentrum. mensen die slecht ter been waren konden overstappen. De passagiers van de 'pech- bus' werd verzocht uit te stappen en in de berm naast de vluchtstrook te wachten. De chauffeur had ondertussen gebeld en er zou ergens uit de omgeving een vervan gende bus komen. Echter, zoals gebruike lijk in dit soort gevallen, het duurde langer Aan het eind van de middag vertrokken we naar onze laatste stop, restaurant Het Schuttershof in Assenede. Die terugreis verliep anders dan gedacht. De koppeling van een van de bussen ver toonde op de heenweg al kuren maar nu, op de terugweg, begaf deze het. Het was kwart voor zes en we stonden met de bus stil op de rechterbaan van de autoweg naar Gent. De bus kon geen kant meer op, dus ook niet naar de vluchtstrook. De chauffeur van de 'pechbus' overlegde met zijn collega van de andere bus en er werd besloten dat deze door zou rijden; twee De bus wordt naar de vluchtstrook gesleept. (foto Ida Doorenweerd) dan gedacht en de tijd verstreek. De kapot te bus kon gelukkig door een passant met een pick-uptruck op de vluchtstrook getrok ken worden. Na een uurtje kwamen vier politieagenten poolshoogte nemen. Ruim vijftig voetgangers langs de autoweg vorm den natuurlijk een groot gevaar. Na wat heen-en-weerbellen zeiden de agenten dat we in een verenigingsgebouw in het dorp Eke, even verderop, konden wachten op de vervangende bus. Het was inderdaad

Tijdschriftenbank Zeeland

de Wete | 2018 | | pagina 53