56 toespeling op de eigenaar van het huis Rozemond, maar ook op zijn eigen voor naam Reimond. Zijn Vlaamse vrienden noemden hem Mond. Na de bevrijding in november 1944 werd Kimpe opgepakt en gevangen gezet in het Militair Hospitaal. Wellicht werd hij daarna naar Rilland gebracht en ondergebracht in het interneringskamp De Witte Driehoek. Zijn schilderijen, 115 stuks, werden in be slag genomen en opgeslagen in het Rijks archief in de Gistpoort. Tijdens zijn gevan genschap begon Kimpe voor het eerst Bijbelse taferelen te tekenen. Veel van deze tekeningen hebben Veere als decor. Op 8 februari 1946 werd hij vrijgelaten. Hij kreeg huisarrest in afwachting van zijn proces voor het tribunaal. Dat huisarrest werd al in maart 1946 opgeheven. Het echtpaar Kimpe kreeg onderdak in een monumentaal pand aan de Londense Kaai. Hier begon hij weer te schilderen. Uiteinde lijk werd hij voorwaardelijk buiten vervol ging gesteld en kreeg hij een boete van 2.500 gulden. Hem werd niet meer dan een passief lidmaatschap van de NSB aangerekend. In 1947 kreeg hij de gecon fisqueerde schilderijen terug. Op verzoek ontwierp Kimpe gebrandschil derde ramen. Ze werden door hemzelf geschilderd, gebrand en in lood gezet. Zo heeft hij ramen gemaakt voor de Sint- Catharinakerk in Eindhoven, de Sint-Vitus- kerk in Hilversum en het sanatorium De Klokkenberg in Breda. In de Nieuwe Oostersestraat liet Kimpe in de jaren vijftig een woning bouwen met op de bovenverdieping een atelier. Van hieruit had hij een mooi uitzicht op Veere. Het werk van de inmiddels bejaarde schilder werd erg gewaardeerd. In de PZC van 18 juni 1959 stond te lezen: "Zeeland heeft zijn werk ook leren kennen en waarderen; een Kimpe bezitten is als het ware een begrip geworden." Inmiddels ging de ge zondheid van Kimpe, maar vooral die van zijn vrouw, achteruit. Op 22 oktober 1959 overleed zij, 73 jaar oud. Ze werd begraven op de intieme begraafplaats in Zanddijk, onder de rook van Veere. Op haar graf liet Kimpe een steen plaatsen waarvoor hij met mozaïeksteentjes een abstracte compositie maakte. Kimpe zelf leed aan de ziekte van Parkinson en daardoor liep zijn productie in de jaren zestig terug. Er werden in die tijd in Middelburg wel een aantal grote ten toonstellingen van zijn werk georganiseerd. In het voorjaar van 1970 werd Kimpe in de verpleeginrichting Ter Valcke in Goes op genomen. Zes weken later, op 11 mei 1970, overleed hij daar op 84-jarige leeftijd. De kunstenaar werd in alle stilte begraven naast zijn vrouw op het kerkhof in Zanddijk. Met recht noemde Lo van Driel Kimpe's leven van schrijver en kunstschilder een getekend leven. Een kunstenaar die in de Eerste en in de Tweede Wereldoorlog omstreden was. Desondanks waren zijn schilderijen geliefd. Frans van den Driest

Tijdschriftenbank Zeeland

de Wete | 2018 | | pagina 58