5
jaren ruime stof tot tevredenheid heeft ge
geven" maar ook omdat hij "door ouderdom
voor die betrekking ongeschikt is geworden
en geene middelen bezit tot voorziening in
zijn onderhoud". Dit betekent vanzelfspre
kend dat de stad op zoek moet naar een
vervanger, en die wordt snel gevonden:
"Tot veerman van de overzetpont bij de
Koepoort en tevens tot buitengewoon
commies bij de plaatselijke belastingen
wordt benoemd Andries Lorier, in te gaan
met den 1e Maart."
Al snel na zijn aanstelling verricht Andries
een heldendaad. In de middag van 17
december 1864 begeven twee jongens
zich op ijs dat eigenlijk te dun is. Ze zakken
erdoor maar worden gered door drie man
nen, onder wie veerman Andries Lorier,
"die zich niet ontzien door het ijs zich een
weg te banen, en zoo doende die
kleinen te redden". Niet alleen een wel
gemeende dankbetuiging van de vader van
de jongens valt de redders ten deel, ook
het Middelburgs departement der Maat
schappij tot nut van 't algemeen laat van
zich horen. Wegens "betoonde hulpvaar-
digheid en menschlievendheid bij het
redden van een kind uit het water" ont
vangen de drie mannen een getuigschrift
en daar bovenop nog vijf gulden.
Instructies
In vroeger tijden werden de poorten van de
stad bewaakt en na een bepaald tijdstip
gesloten. Het was dan niet meer mogelijk
de stad in of uit te gaan. Het sluiten van de
poorten werd aangekondigd met het luiden
van de klokken van de Lange Jan. Met
ingang van 1 januari 1867 wordt dit eeuwen
oude gebruik vaarwel gezegd. Vanaf dat
moment worden de tijden waarop mensen
de stad kunnen bereiken aangepast en
wordt het niet meer kenbaar gemaakt door
het luiden van de klok. Dit geldt niet alleen
voor de poorten maar ook voor de overzet-
pont bij de Koepoort. Overigens zijn er op
dat moment al enkele stadspoorten ge-
De veerman brengt passagiers naar de overkant.
Aquarel van Martinus Pouwelsen, ca. 1850.
(Zeeuws Archief, KZGW, Zelandia Illustrata
II, inv.nr. 2564)
