26
Jacob Hendrik Paspoort is waarschijnlijk
wel een goede burgemeester geweest,
anders had hij het zo lang niet uitgehou
den. Een burgemeester stond toen nog
midden in de lokale gemeenschap. Je kon
desnoods 's nachts nog bij hem aanbellen,
hoewel hij dat vast niet prettig gevonden
zal hebben. Hij had zelf geen kinderen,
maar stond wel bekend als een kinder
vriend. Ongeveer eens in de vijf jaar al
thans nodigde hij de kinderen van de open
bare lagere school uit voor een feestje op
zijn buitenplaats. Soms waren dat er wel
meer dan honderd. Volgens de Middel-
burgsche Courant werden de kinderen
"feestelijk onthaald" en beleefden ze er
"genoeglijke uuren".
Een goede burgervader
De burgemeester ging ook met zijn tijd
mee. In mei 1868 nam hij zelfs uit eigen
beweging gedeeltelijk afstand van het
"heerlijk Recht van Grijpskerke". Als am
bachtsheer had hij zeggenschap over de
benoeming van predikanten en onderwij
zers in dat dorp, maar dat vond hij een
nutteloos overblijfsel uit een feodale perio
de. De jacht- en visrechten in en om Grijps-
kerke bleef hij evenwel tot aan zijn dood
behouden. Dat leverde namelijk nog wat
geld op, en jagen en vissen was nog altijd
in trek bij heren van zijn stand.
In september 1872 was het groot feest op
West-Souburg. Op de voormalige begraaf
plaats aldaar werd een monument onthuld
ter ere van Marnix van Sint-Aldegonde. Het
dorpsplein was voor die gelegenheid fees
telijk versierd met erepoorten en veel groen
en bloemen. Afgevaardigden van de Ant
werpse Geuzenbond arriveerden per
stoomtrein in Middelburg. Het was de eer
ste officiële rit, want het laatste baanvak
van de lijn Bergen op Zoom-Vlissingen was
nog maar net gereedgekomen. Ook een
groot aantal belangstellenden van elders
was met de trein meegekomen, evenals
een muziekkorps. Verscheidene sprekers
uit Zeeland en Vlaanderen voerden het
woord. De heer Van Taele, schepen van
Antwerpen, sprak zijn erkentelijkheid uit
aan het Souburgse gemeentebestuur voor
Marnix van Sint-Aldegonde door Hendrik
Bary. (wikimedia)
hun medewerking aan de totstandkoming
van het monument. Ook de "onafzienbare
menschenmassa en alle Noord-Nederland-
sche broederen" betrok hij in zijn dank
woord. Het toespraakje van de twaalfjarige
C.A. van Reest, zoon van een Souburgse
onderwijzer, leidde tot groot vermaak bij
het publiek; het werd onder "luide toe-
ddier zien- nnj^Alttmxx noch dienCB rujjel hrapht m't leven
Deajclrandrea. dalman,, die 't IPaapendonv deed heven
Den <Colk der bijbeltaal, op maat, en zonder maat-
DenCPreddkant voor 'tlof: den 'Raadsman van- denjtaat.
üarr jculf,. -g
