29
maar deze keer zag het er niet best uit.
Donkere wolken pakten zich samen boven
Schoonenburg.
Afbraak
Het is niet bekend of de verkoop van de
gebouwen en landerijen van Schoonen-
burg moeilijkheden heeft opgeleverd, maar
in oktober 1895 werden de gebouwen voor
afbraak te koop aangeboden. De gemeen
teraad heeft waarschijnlijk al het mogelijke
gedaan om de sloop te voorkomen, maar
het heeft dus niet mogen baten. In septem
ber 1895 ontving ze een schrijven van een
van de erfgenamen die mededeelde dat
"het door u gedane verzoek niet voor inwil
liging vatbaar is en door mij daarop afwij
zend wordt beschikt". Er zat nog een venij
nig staartje aan de brief. In augustus 1893
was de nieuwe burgemeester Buteux geïn
stalleerd en de "uitbundig gehouden feest
vreugde" bij deze plechtigheid gaf de fami
lie Paspoort aanleiding "voor Uw gemeente
niets meer over te hebben".
Of die feestvreugde werkelijk de reden was
tot afbraak van Schoonenburg is maar de
vraag. Mogelijk waren de gebouwen sim
pelweg onverkoopbaar gebleken. Ze waren
immers al heel oud, zo'n tweehonderd jaar,
en zullen door achterstallig onderhoud
enigszins bouwvallig zijn geweest. Bij een
openbare verkoping een jaar eerder had
zich geen enkele belangstellende gemeld,
en het is dan ook aannemelijk dat de lan
derijen zonder bebouwing beter verkoop
baar werden geacht. Bovendien bracht de
afbraak van zo'n complex toentertijd nog
aardig wat op. Er werd nog steentje voor
steentje en plankje voor plankje afgebro
ken, alles werd nog met de hand afgebikt
en geschikt gemaakt voor hergebruik.
En was er eigenlijk wel sprake geweest
van "uitbundig gehouden feestvreugde" bij
de installatie van burgemeester Buteux?
De gemeenteraad had er naar eigen zeg
gen alles aan gedaan om de feestelijkhe
den "uit piëteit met de achtergeblevenen"
zo sober mogelijk te houden. De berichtge
ving in de Middelburgsche Courant was
daar wel mee in strijd. Die meldde namelijk
nogal wat feestgedruis. Zo waren er maar
liefst zes erepoorten opgericht, versierd
met veel groen, bloemen en vlaggen. Er
stond er een op West-Souburg, een op de
West-Souburgseweg (Kanaalstraat), twee
in de Weststraat (Paspoortstraat), een hele
grote op het Dorpsplein en een op de
Groote Abeele. Met het oprichten van één
zo'n erepoort was algauw duizend gulden
gemoeid. Er stonden volgens de krant ook
overal borden met slagzinnen als "Welkom
in Souburg", het "geheele dorp liep in
Feestgewaad" en overal lag het werk stil.
Zelfs het telefoonkantoor was 's middags
gesloten. En er was naast de eigen bevol
king "ook nog een overtalrijke menigte uit
nabuurige dorpen aanwezig". Het zal er
met zo'n massa mensen in het dorp dan
ook niet altijd rustig aan toegegaan zijn. Er
zal heus wel hoerageroep hebben geklon
ken en er zullen ook wel andere kreten zijn
geslaakt, zeker in de avonduren toen de
talrijke herbergen en andere (al dan niet
tijdelijke) drinkgelegenheden goed gevuld
waren. In Oost- en West-Souburg en de
Groote Abeele samen waren er toen zeker
twintig gelegenheden waar (sterke)drank
werd geschonken.
De gewone man zal niet erg gerouwd heb
ben om de dood van de burgemeester. Het
werd na veertig jaar immers tijd om op te
stappen. Maar het is spijtig dat als gevolg
van dit sterfgeval een bijzondere, grote
buitenplaats verloren is gegaan.
