Verlichting De lutherse kerk van Middelburg en haar kroonluchters Een plaquette Enkele jaren geleden verlieten de luthera nen de lutherse kerk van Middelburg en nam de oudkatholieke gemeente het in gebruik. Het goed gerestaureerde gebouw zal wellicht altijd als de lutherse kerk be kend blijven al was het maar om de zwaan, bij uitstek het symbool van het lutheranisme, die zowel aan de voorgevel als op het or gel prijkt. In het gebouw zijn als kroon op de restauratie drie prachtige koperen kroonluchters aangebracht, een herstel operatie waarvoor met name de emeritus voorganger van de Middelburgse luthera nen Willemien Buissing-van Beers en haar bouwkundig adviseur Marien Louws zich met hart en ziel hebben ingezet. Daarmee is de tragische teloorgang van de oor spronkelijke kroonluchters - zo'n anderhal ve eeuw geleden - rechtgezet. In het kerk gebouw herinnert een kleine plaquette aan dit verhaal, evenals de volgende korte ge schiedenis van de lutherse kerk in Middel burg. Vluchtelingen uit Antwerpen De geschiedenis van de lutherse kerk in Middelburg begint in 1588, als Antwerpse vluchtelingen zich in de stad willen vesti gen. Antwerpen was weer onder Spaans, en daarmee onder rooms-katholiek gezag komen te staan en veel lutheranen waren de stad ontvlucht. Een aantal van hen zochten hun heil in Middelburg en verzoch ten het stadsbestuur hun godsdienst hier in vrijheid te mogen uitoefenen. Dat sprak niet vanzelf. Het stadsbestuur moest over tuigd worden van hun goede bedoelingen. Daartoe werden getuigschriften overlegd, zowel van het Antwerpse stadsbestuur als van prins Willem van Oranje. Daaruit bleek dat de lutheranen in Antwerpen sinds 1566 vrijheid van godsdienst hadden genoten en zich altijd als gezagsgetrouwe burgers hadden gedragen. Het stadsbestuur stem de in met hun verblijf, maar godsdienstvrij heid werd hen, onder druk van de calvinis ten, niet verleend. Prediking aan huis werd de lutheranen zelfs verboden. Dat neemt niet weg dat zij al in 1590 een predikant mochten benoemen. Het werd de eerwaar de Johan Kersseler die zijn werk op 11 augustus van dat jaar begon en een half jaar later een vaste aanstelling kreeg. Een vroeg voorbeeld van typisch Nederlands gedoogbeleid, waarbij tolerantie voor an dersdenkenden genereus is als hun mani festatie in het publieke domein verwaar loosbaar blijft. Van een eenmalige versto ring van een kerkdienst door een al te ijverige Middelburgse baljuw in 1605 waren de Staten van Zeeland dan ook niet ge diend. De lutheranen kerkten dus bij gemeentele den thuis, maar de groei van de gemeente noodzaakte de kerkenraad om te zien naar een vaste behuizing. Het werd - in februari 1617 en met toestemming van het stads bestuur - een pakhuis aan het Suikerplein waarvan de zolder voor de eredienst ge schikt werd gemaakt. Salzburgse migranten Het pakhuis zou, met onderbrekingen voor herstelwerkzaamheden wegens brand, meer dan honderd jaar dienst doen. In 1707 werd er zelfs een orgel geplaatst, ontworpen door de gebroeders Duyschot. De gemeente groeide gestaag, onder meer doordat in 1732 een groep Salzburgse

Tijdschriftenbank Zeeland

de Wete | 2018 | | pagina 33