Bij dit nummer
H<W
2
De PZC van 20 augustus 2018 kopte dat
de "Zeeuwse tijdmachine hapert". Strek
king van het artikel was dat karakteristieke
elementen in het Zeeuwse landschap drei
gen te verdwijnen. Het gaat over boerderij
en, schuren, erven maar ook over veel
kleinere zaken zoals hoogstamboomgaar-
den, regenputten, grenspalen, travaljes,
varkenskotten en transformatorhuisjes.
Wat voor heel Zeeland geldt, geldt natuur
lijk ook voor ons Walcherse heem. Ook het
Walcherse landschap is in een eeuw tijd
flink veranderd. Veel is verdwenen, en het
verlies gaat door. De Heemkundige Kring
Walcheren is al bijna vijftig jaar met succes
bezig, met onder andere dorpswandelin
gen, excursies en dit tijdschrift, om de ken
nis over ons heem te vergroten en velen er
zo van bewust te maken hoe groot de
waarde van ons Walcherse landschap is.
Wij staan daarin niet alleen. Een recent tot
stand gekomen samenwerking tussen de
Stichting Landschapsbeheer Zeeland, de
Boerderijenstichting Zeeland en de Zuide
lijke Land- en Tuinbouw Organisatie gaat
er ook voor zorgen dat zoveel mogelijk
karakteristieke elementen in het landschap
behouden blijven. Deze drie organisaties
willen net zoals onze kring mensen bewust
maken van de waarde van cultuurhistori
sche elementen. Zo gaat iedereen zich
verantwoordelijk voelen voor het behoud
ervan.
Dat het historisch landschap ons kapitaal
is, weet men al meer dan honderd jaar. De
groeiende belangstelling en waardering
van het landschap is er niet alleen in es
thetische zin maar ook in economische zin.
Veel toeristen uit binnen- en buitenland
bewonderen het Walcherse land. Dit blijkt
uit nationale consumentenonderzoeken; ze
laten zien dat het Nederlandse landschap
een van de belangrijkste keuzeaspecten
voor buitenlandse toeristen is om Neder
land te bezoeken. Dit geldt in het bijzonder
voor toeristen van binnen Europa (Duit
sers, Vlamingen, Zuid-Europeanen). As
pecten die bijzonder gewaardeerd worden
zijn de kust, het water en het verhaal van
de strijd tegen het water, de cultuurhistorie
en de mogelijkheden om te wandelen en te
fietsen. Al deze aspecten zijn op Walche
ren aanwezig.
Vanaf 1971 wordt in De Wete geschreven
over de ontstaansgeschiedenis en de regi
onale eigenheid van Walcheren. Het biedt
aanknopingspunten en zorgt voor samen
hang en herkenbaarheid. Ook in dit num
mer maakt u weer kennis met onbekende
historische aspecten van Walcheren en zijn
bewoners. Lo van Driel heeft zich verdiept
in de totstandkoming van het boek De heks
van Veere en hoe en met wie de uitgave in
1951 werd gevierd. Over het veranderende
Zoutelande heeft de in 2010 overleden
kunsthistoricus Bert van Swigchem een
boekje opengedaan. Hij schreef in 2002
een artikel dat nog steeds actueel is. Aad
de Klerk heeft het voor ons in een context
geplaatst en voorzien van een inleiding.
Jan Zwemer opende in april 2018 een ex
positie in Veere over de Eerste Wereldoor
log. Zijn openingstoespraak geeft een inkijk
in het leven op Walcheren tijdens de oorlog
die honderd jaar geleden eindigde. Jaco
Simons neemt ons weer mee naar een
stukje Walcheren overzee. We wensen u
veel leesplezier.
De redactie
