7 ingrijpende thematiek die haar Alleingang scherp tekent, meer nog dan haar optre den als kruidenvrouwtje. Die liefdesaffaire levert haar een groot gevoel van zonde op, maar geen spijt. Wel een dochter, maar geen huwelijk. Bovendien raakt ze in een verdoofde toestand van het eeuwige wach ten op de minnaar. Een bekend gegeven. De argeloze lezer krijgt het gevoel dat de schrijfster door haar invoelende manier van vertellen suggereert dat zuivere liefde in welke vorm dan ook nooit zonde kan zijn. In ieder geval kan de lezer zich nauwelijks onttrekken aan gevoelens van sympathie voor de hoofdfiguur, aan het idee dat haar door die boze maatschappij toch wel veel aangedaan wordt. De interpretatie van het boek wordt op dit punt onmiskenbaar gestuurd door het motto voor in het boek: "Hij, die niet is gelijk iedereen, staat alleen tegenover allen." Een motto dat een bood schap verkondigt die verder reikt dan een verduvelde liefdesverhouding. Bronnen Wat heeft Dignate Robbertz nu precies met de historische gegevens gedaan en hoe is ze tot een roman gekomen? De schrijfster stond met De heks van Veere voor een lastige opgave. Ze moest Geertrui zich zo laten ontwikkelen dat ze in de ogen van de Veerenaren - de baljuw, de heksenja ger, de burgemeester en schepenen, het gewone volk - een pact met de duivel had gesloten en terecht ter dood veroordeeld werd. Anderzijds moest de schrijfster de schijnheiligheid en het onrechtvaardige van dat oordeel zichtbaar maken. Wie kon achter een allerliefste, mooie, sociaal voelende, ontwikkelde vrouw die kruiden verzamelde en weldeed een heks vermoe den? Geertrui moest getekend worden Martien Beversluis en Jo Beversluis-Verstraate, schilderij van Han van Meegeren (1942) voor de omslag van het boek Het Zaadvan Martien Beversluis. (ZB| Planbureau en Bibliotheek van Zeeland, Mag. 3080 A 14) als een bijzondere vrouw die door haar opvattingen en gedrag min of meer buiten de maatschappij geraakte en daardoor de grootst mogelijke sympathie van de lezer zou krijgen. Tegelijkertijd moest in de chro nologie van de gebeurtenissen een logisch, onafwendbaar lot getekend worden. Men zou bijna zeggen dat een schrijfster niet voor hetere vuren zou kunnen staan, als

Tijdschriftenbank Zeeland

de Wete | 2018 | | pagina 9