10 het toegangshek in 1933 opgenomen in de voorlopige monumentenlijst.26 Jan Loeff overleed in 1935. Zijn erfgena men deden wederom een poging om Der Boede meer rendabel te maken en wilden er woningen bouwen. Een uitbreidingsplan uit 1938 voorzag in de bouw van zes hui zen op het terrein. Hiertegen bestond ver- Jacob Mees De familie Loeff verkocht het buiten in 1939 aan de bankier Jacob Mees (1885-1970), firmant bij Firma R. Mees en Zoonen te Rotterdam. Officieel stond Der Boede op naam van zijn echtgenote, Emma Jo hanna Antoinette Romelia (Emmy) van Stolk. Mees bezat behalve de vroegere Hutre Ttt Boott, Kowdïkflrko De voorzijde van Der Boede, eind jaren dertig. (Zeeuws Archief, Zeeuws Genootschap, Zelan- dia Illustrata, Prentbriefkaarten, nr. 559) zet, maar de eigenaar oefende druk uit op het gemeentebestuur. Enkele raadsleden vreesden dat Der Boede helemaal gerooid zou worden als er geen bouwvergunning verleend werd en dat het natuurschoon verloren zou gaan. Een van de gemeen teraadsleden opperde: "Laat Der Boede en degenen die er achterzitten maar uit de gemeente verdwijnen, dan zullen we zeker rustige vergaderingen krijgen."27 buitenplaats Schoonoord aan de huidige Parklaan in Rotterdam ook een villa in Wassenaar. Met deze schatrijke en kunst minnende bewoners brak een nieuwe bloeitijd aan. Mees liet het huis restaureren en enkele moderniseringen aanbrengen, zoals elektriciteit en centrale verwarming.28 Ook wilde Mees het park onderhanden nemen en hij verzocht Leonard Springer om advies. Deze tuinarchitect genoot een reputatie als kenner van historische tuinen. Hij was een van de eersten in Nederland die de geschiedenis van de tuinarchitectuur onderzocht en publiceerde daar veelvuldig

Tijdschriftenbank Zeeland

de Wete | 2019 | | pagina 13