18
toen de eerste granaat in de slaapkamer
insloeg. De ruiten vlogen er allemaal uit
en we zagen niets door de kruitdamp. De
kaars woei uit en we vielen over stenen en
brokken, waar alles vandaan kwam weet
ik niet en Jantje lag helemaal onder 't glas,
maar hij had niets gelukkig en Lucie geen
kik, ze was helemaal bevangen door de
Schuilend tijdens luchtalarm. Verkuijl Quakke-
laarstraat, Vlissingen, 1940. (fotocollectie Ge
meentearchief Vlissingen, Cees van der Burght,
gewassen inkt, 115D8)
rook, maar toen we in de keuken waren,
trok ze weer bij gelukkig. Toen kwam er
een afschuwelijk uur. De ene granaat na
de andere sloeg in, we dachten dat ons
laatste uurtje geslagen was. We stonden
nog maar net in de keuken, toen de tweede
insloeg, ditmaal door de zolder, toen kwam
er een heel hebben en houden de trap af-
rollen, we zaten allemaal in elkaar gedoken
met de vingers in de oren en zaten vol glas
en puin. De laatste voor ons was de ergste
daar waren we het dichtst bij, die vloog half
de voorkamer en 't zijkamertje, dus daar
was maar net 't portaaltje tussen, we zijn
bijna gestikt door de kruitdamp, we kon
den niet meer praten, eindelijk kreeg die
oude juffrouw de deur open en trok het wat
op en toen we opkeken, keken we zo op
straat, er waren geen deuren meer, geen
ramen, alles was weg."
Om de strijd te ontvluchten werden de
bewoners door het Rode Kruis naar de
fabriek gedirigeerd.
"We liepen zo hard we konden want de
kogels floten boven ons hoofd. We waren
zo gelukkig toen we de eerste Tommies
zagen, ze waren net duivels, helemaal
zwart, want het waren de eerste stoot
troepen. Toen we op het Eiland kwamen,
stond het daar zwart van de mensen, we
zagen er allemaal zo gek uit, helemaal
bestoven van het puin en glas, want we
waren zo maar weggelopen en dat was bij
die andere mensen ook zo. We waren met
3500 mensen in Vlissingen en daarvan
zijn er 76 gedood, dus in verhouding en
naar de verwoesting gerekend is dat heel
weinig. Op Arnemuiden zijn er 53 gedood,
dus heel veel meer in verhouding. Maar er
waren wel veel gewonden 200. Die zijn
naar Gent gebracht. We werden via een
huis, bunker en loods in het Arsenaal ge
bracht. Daar zaten we dan met 3500 man
in drie zaaltjes. We zaten stijf tegen elkaar
aan op een houten scheepsmodel, zo
hard en daar hebben we 2 dagen en een
nacht op moeten zitten. We waren zowat
geradbraakt en dan nog om de beurt Jan
en Lucie op schoot, want voor die schapen
WALCHEREN