8
in Vlissingen. Voor ons begon er een ge
heel nieuwe periode.
Naar het weeshuis
Op donderdag 3 november 1910 bracht
Jan ons naar het weeshuis. Hij werd er zelf
niet in opgenomen omdat hij achttien was
en werd geacht voor zichzelf te kunnen
Fr ancien (staand) met haar zus Catharina in
hun lagere-schooltijd, 1908. Ons haar was
kortgeknipt, met pony, want dat was gemakke
lijk te onderhouden." (coll. fam. Geljon)
zorgen. Liever was hij wel bij ons gebleven.
Na een bad kregen we nieuwe weeskle-
ding aan. Het was stevig goed en ik voelde
me 'ingepakt'. De andere kinderen van het
weeshuis kwamen uit school en keken
nieuwsgierig naar de nieuwelingen.
Op zaterdagmiddag werd er niet gewerkt of
genaaid en mocht iedereen voor zichzelf
iets doen. De schoolkinderen gingen tot
zes uur in de tuin spelen. Een van de spel
letjes was 'alles doen wat vader en moeder
doen'. Ik was een van de kleinste kinderen
en kon nog niet alles wat de grotere meis
jes deden. Dat kwam vooral door onze
stijve rokjes die niet lekker zaten, wat nogal
wat gelach van de anderen veroorzaakte.
De tuin was groot. Er lag een laag grind en
er was een carrousel met banken, een
schommel, een wipplank, een glijbaan en
een trippelton.
Om kwart voor zes luidde de bel dat het
etenstijd was. De boterhammen lagen al
op de borden, want ieder had zijn vaste
portie naar gelang de leeftijd. De boter
hammen waren wel drie centimeter dik en
ik had al genoeg aan een halve. Een keer
per week, op zaterdagavond, was er beleg
op de boterham. De ene keer was het le
verworst, de andere keer kaas. Als er vrij
dags erwtensoep gegeten werd, kregen we
's zaterdags het spek op het brood.
Bij de broodmaaltijd werd thee gedronken
zonder suiker. Het eten was overigens
prima. Aan de tafel van de acht jongste
kinderen zat een groot meisje van onge
veer achttien jaar die het brood in vieren
sneed en thee inschonk. Als je nog geen
zestien was, kreeg je geen mes. De mes
sen werden namelijk iedere vrijdag op de
slijpplank geslepen met zand en waren
vlijmscherp. Na het eten gingen alle kinde
ren in de kinderzaal naar eigen keus iets
doen, bijvoorbeeld dammen, domino, het
vraag- en antwoordspel, tekenen of bordu
ren. De jongens mochten houtzagen.
Om kwart voor acht moesten we handen
wassen en om acht uur naar bed. Dat was
zo tot je zestiende jaar. Bij het naar boven
gaan riep heel het koor op de trap: "Welte
rusten vader, welterusten moeder."
