32
zee. Borrels, bolknaks, bridgen en biljarten.
Weg was het revolutionaire elan uit vroeger
jaren toen de opstand tegen de Heren
hoog in het vaandel stond. Met graagte
lieten al die mannen, die gewoonlijk uit de
middenklasse kwamen, zichzelf heren noe
men en hoewel De Vergenoeging in haar
eigen statuten nooit officieel herensociëteit
waarin ze braaf Schnaps en Wurst aan de
bezetter voerden. Alleen de jaren zestig
werden hen te veel: een teruglopend le
dental, dure gebouwen, veranderende
tijden met een jeugd die niet meer leerde
bridgen en biljarten en die heel andere
dingen dronk en rookte. Er werd verhuisd
naar een wat saai ogend pand op stand
Zitkamer in de sociëteit. (foto sociëteit De Ver
genoeging)
heeft geheten vonden ze het prachtig dat
iedereen dat zei.
Andere tijden
Ze overleefden daar aan de Markt de eco
nomische neergang van Middelburg in de
eerste helft van de negentiende eeuw, de
brand van 1930 die hun pand (én hun ar
chief) in de as legde en een wereldoorlog
aan de Dam. Daar liep het ledental nog
verder terug, tot een eind beneden de hon
derd. Door nieuwe biljarters aan te trekken
die uit hun stamcafés verdreven waren
door uitbaters die de nieuwe tijd wat beter
begrepen, kon het ledental iets worden
opgekrikt. En in 1985 verhuisden ze weer
wat meer richting Markt, naar het prachtige
pand Le Baron Chassé in de Gortstraat,
dat ze van monumentenvereniging Hen-
drick de Keyser gingen huren.
Daar zitten ze nog steeds, en ze floreren