43 Behalve een hand van de koningin kreeg Lensvelt van zijn medespelers twee boe ken aangeboden, een werk van Moes over de kastelen van Nederland en een van Hijmans over de schilder Moro. De Middel- burgsche Courant voegde eraan toe dat Lensvelt die avond in het Schuttershof van de gelegenheid gebruik maakte om aan zijn medespelers de dank over te brengen door de koningin aan hem betuigd. gelijmd en de graven hersteld. De officiële oplevering vond plaats op 4 september 2019. Landschapsbeheer zal er nog een informa tiebord plaatsen, meer informatie zal ver zameld worden op de website van Zeeuw se Ankers, en de gemeente Veere heeft beloofd dat er een bankje komt. Frits Lensvelt en Vrouwenpolder Middelburgs Overgang, het boek van Frits Lensvelt, was de aanleiding voor deze aflevering van de rubriek 'Walcherse Weel de'. Maar er is over Frits Lensvelt (1886 1945) meer te melden. Hij en zijn vrouw Nell Bronger (1878-1935) waren lang de vaste bewoners van het Dijkhuis aan de Polredijk bij Vrouwenpolder. Zij vonden er hun aards paradijs, een plek om tot rust te komen en nieuwe inspiratie op te doen. Joost Bakker rekent Lensvelt in zijn monu mentale boek Veere, daar moet je geweest zijn dan ook tot de Veeristen en wijdt een korte biografie aan hem (industrieel ont werper en docent) en aan zijn zoon Frits jr. (graficus en houtsnijder). Het Dijkhuis werd in 1944 door de Duitsers afgebroken, en die klap is Frits sr. niet te boven gekomen. Hij overleed in het Middelburgse zieken huis en werd op zijn verzoek begraven op de oude begraafplaats van Vrouwenpolder, aan de Noorddijk. Ook dit plekje mag je gerust onder Walcherse Weelde scharen. Stichting Landschapsbeheer nam het initia tief om de begraafplaats op te knappen en de beplanting te herstellen. Met financiële steun van de door Frits jr. opgerichte Frits Lensvelt Stichting en de gemeente Veere werden door Riaan Rijken de gebroken grafstenen, waaronder die van Frits sr. zelf, Het graf van Frits Lensvelt, Noorddijk, Vrou wenpolder. (foto Ida Doorenweerd) Het wordt een plekje om tot rust te komen. Maar wie straks op een mooie zonnige dag vanaf dat bankje de opgeknapte histori sche begraafplaats met (nog maar) elf grafstenen overziet, kan zich maar nauwe lijks voorstellen dat hier van 1884 tot 1954 vijfhonderddertig mensen begraven zijn. Onder hen 144 jonge kinderen waarvan bijna tachtig procent in het eerste levens jaar overleed. Leo Faase i hit i KV(S.

Tijdschriftenbank Zeeland

de Wete | 2020 | | pagina 45