6
maar al gauw liep ik met de kinderen uit de
buurt mee die op dezelfde school zaten.
Iedere eerste schooldag van de maand
kreeg ik een gulden schoolgeld mee. Als er
meer kinderen uit een gezin op school
zaten, dan werd het bedrag iets lager.
Ik ging graag naar school en ik hield van
leren. Een enkele keer moest ik nablijven
om iets af te maken en dat was natuurlijk
niet leuk. Vriendinnetjes bleven niet altijd
op me wachten en dan moest ik alleen
terug naar huis. Vooral in de wintermaan
den, als het vroeg donker werd, viel dat
niet mee. Zolang ik in de straten liep ging
het nog wel. De Kerkhoflaan was een lan
ge weg langs het kerkhof met hoge bomen
Een foto uit 1907. Het tweede meisje van links
is vermoedelijk Paulina van Moolenbroek.
Rechts Francien Hendriks. (coll. fam. Geljon)
aan de ene kant en lange tuinen aan de
andere kant en werd daarom ook wel het
Lange Pad genoemd. Ik liep zo vlug als ik
kon. Vaak kwam ik de lantaarnopsteker
tegen. Dat was een kleine man met een
laddertje op zijn schouder en een stok met
een haak. Daar trok hij de lamp mee aan
en als het gaskousje stuk was zette hij het
laddertje tegen de lantaarnpaal en deed hij
er een nieuw kousje op. Dan bleef ik altijd
even kijken, want dat was interessant.
Twee sterfgevallen
In 1909 werd vader plotseling ernstig ziek.
Hij stierf binnen een week aan longontste
king. Jan was toen zestien jaar en hij kreeg
op De Schelde een hoger loon omdat hij
kostwinner werd.
Moeder werd almaar zieker en kon op een
gegeven ogenblik niet meer lopen of staan.
