7
Ylissirtgen, Kerkhoflaar;
Sl:t- I
Voordat Jan 's morgens naar zijn werk
ging, tilde hij haar uit bed en zette haar in
een gemakkelijke stoel. De dokter vond het
beter dat moeder opgenomen werd in het
ziekenhuis om te zien of er iets aan haar
benen gedaan kon worden. Moeders oud
ste broer, die in een rustig dorp op Schou
wen woonde, bood aan om Dingeman in
huis te nemen. In de Zaaihoek reed de
stoomtram rakelings langs het erf, wat
gevaarlijk was voor een kleuter van vijf.
Moeder gaf met gemengde gevoelens toe
en zo vertrok de kleine jongen uit huis.
Toen moeder in het ziekenhuis lag bleef
Elisabeth thuis voor het huishouden. Een
oudtante kwam af en toe eens kijken. Op
zondag en op woensdagmiddag mochten
de kinderen naar moeder op bezoek. Het
werd erg stil in huis, want vader was er niet
meer, moeder lag in het ziekenhuis, Dinge-
man was naar Schouwen en grootvader,
die vaak zijn geheugen kwijt was, was op
genomen in Vrederust, een tehuis bij Ber
gen op Zoom.
Drie maanden later kreeg Jan van de dok-
De Kerkhoflaan of het Lange Pad, Vlissingen
ca. 1910. (Zeeuws Archief, fotocoll. Vlissingen
[7413], nr. 34885, PA3567)
ter te horen dat er geen hoop voor moeder
meer was. Ze overleed op 6 september
1910, in de nacht voor mijn negende ver
jaardag.
De oudtante, die zelf inwoonde bij een
dochter met man en twee kinderen, nam
ons viertjes in huis en onze huisraad werd
verdeeld. Wij waren te jong om bij alle be
slissingen over de nalatenschap van onze
ouders betrokken te worden en dat vonden
we jammer want van de gouden sieraden
van moeder hebben we nooit meer iets
gezien.
Na enkele maanden begreep Jan dat we
niet langer bij onze oudtante konden blij
ven wonen. Kordaat stapte hij naar het
weeshuis in de stad en legde daar onze
situatie uit. De vader en moeder van het
weeshuis stelden het bestuur ervan in ken
nis en al vrij snel werden wij opgenomen in
het Burgerweeshuis aan de Badhuisstraat
