29 het merk HIAB. Dat is nog een heel ver haal. Hij werd verzocht om op een zater dag naar houthandel Alberts te komen, bij de nieuwe directeur. In z'n nette pak gesto ken kreeg hij daar van de heer Stravers te horen dat hout 'op het handje' laden en lossen uit de tijd was, men ging modernise ren. Het hout moest sneller gelost worden Een Opel Blitz. (Veteranen Vrachtautovereni ging Noord-Nederland) en zou daarom in bundels worden aange leverd. Vandaar dat mijn vader toen moest investeren in een hydraulisch kraantje. Die kraan stond nog in de oranje menie. Ik vond dat geen gezicht en schilderde 'm dieprood. Waarom in die kleur? Gewoon omdat ik die pot verf ergens in de schuur vond. Mijn vader had - denk ik achteraf - die rode verf al op voorhand gekocht, om dat de Volvo ook die kleur had. Houthandel Alberts De houthandel van Alberts was aanvanke lijk gevestigd in de binnenstad, op de plaats waar later het politiebureau zou komen. Deze locatie aan de gracht heet nog steeds Achter de Houttuinen. In 1958 werd de houthandel verplaatst naar de Kleverskerkseweg. Mijn vader kon daar in 1960 met één vrachtauto min of meer vast werk krijgen, omdat Alberts in die tijd hout ging leveren voor de boerderijenbouw in de nog niet zo lang ingepolderde Braakman. Chauffeur Piet Louwerse heeft veel naar de Braakman gereden, vertelde hij mij. Later kwam het accent meer te liggen op bevoorrading van de filialen in Goes, Oost burg en Steenbergen. Ook werd hout ge bracht naar vele woningbouwprojecten of er werd een hele ronde langs allerlei kleine dorpstimmermannetjes gereden, want er werd in de jaren zestig nogal wat gebouwd. Het meeste vrachtwagenwerk deed mijn vader dus in opdracht van houthandel Al berts in Middelburg. Ergens in de jaren zestig heeft hij mij eens verteld dat hij dat voor een uurtarief van elf gulden deed. Ik mocht dat tegen niemand vertellen, omdat er volgens mijn vader velen waren die dat wel voor minder zouden willen. Vakantietijd Tot aan de sluiting van de Middelburgse vestiging in 1973 heeft mijn vader veel voor Alberts gereden. Tijdens de bouwvakva kantie, als er geen hout te leveren viel, zou je denken dat Koppejan ook vakantie had. Niets was echter minder waar. Er was altijd wel vraag en niet al te urgent transport werd in de bouwvakvakantie gedaan. We haalden tijdens zo'n vakantie eens twee vrachten steen van een steenfabriek uit Aardenburg. Die waren bestemd voor Boone Bouwmaterialen. Dat was met de hand laden en lossen, dus nog niet op pallets. Bovendien had mijn vader nog een weiland waar jaarlijks een hoeveelheid hooi vanaf moest. Als het even kon pro beerde hij het mennen van dat hooi in zijn 'vakantie' te plannen. De vakanties die wij hadden, waren dagjes naar het strand of naar het bos van Oostkapelle. We wisten niet beter...

Tijdschriftenbank Zeeland

de Wete | 2020 | | pagina 31