36
is geheel uit papier gemaakt (knipselwerk)
door Johannes Hubertus Reijgers te Mid
delburg, zoals ook blijkt uit zijn signatuur
rechtsonder. Voor zover ik kan nagaan was
het een van de eerste, zo niet het eerste
diorama dat Reijgers ontwierp. Het kastje
zal een plaats krijgen in de B&W-kamer
van het oude stadhuis.
Gedenkteken ter nagedachtenis aan Hendrik
van den Broecke, 1821. (Zeeuws Museum, foto
Jan Torfs, inv.nr. M15-065)
Johannes Reijgers1
Johannes Hubertus Reijgers, geboren op 1
mei 1767 in Gorinchem, kwam op zijn ne
gentiende naar Middelburg als huisonder
wijzer tekenen. Hij werd leerling aan de
Middelburgse Teeken Akademie en deed
het daar bepaald niet slecht. In 1796 won
hij de eerste prijs voor het tekenen naar
naakt levend mannelijk model (ook vrou
wen werden in die tijd naar model gete-
kend, echter uitsluitend gekleed). De Fran
se tijd, die samenging met een economi
sche recessie, was de vrijgevestigde kun
stenaars niet gunstig gezind. Om die reden
aanvaardde Reijgers in 1814 een aanstel
ling aan de Teeken Akademie tot lesge
vend meester, een functie die hij tot op
hoge leeftijd ruim dertig jaar zou vervullen.
Ook was hij in zijn laatste levensjaren eni
ge tijd Inspecteur van 's Lands Gebouwen.
Reijgers is vooral bekend geworden door
zijn knipsels ofwel - zoals de Middelburg-
sche Courant van 17 maart 1849 na zijn
overlijden op 12 maart het uitdrukte - "zijn
snij- en boetseerwerk in papier". Daarnaast
zijn veel tekeningen en aquarellen bewaard
gebleven. Het Zeeuws Museum heeft een
portret van hem, geschilderd door Peter
Gaal. Verder bevindt zich in het depot van
het Zeeuws Museum een aantal knipsels
en kijkkastjes van zijn hand en twee ere
zuilen (van hout en papier) op voetstuk en
onder een glazen stolp, de een ter gele
genheid van de zilveren bruiloft van Johan
Pieter Bourjé en J.M. van de Kruijsse, uit
1825, en de andere ter ere van de opper
commies van de Polder Walcheren,
Stephanus Roelse, uit 1833.
Ere wie ere toekomt
De beide klerken Van den Berghe en Boom
zullen voor hun eerbetoon aan de familie
Cats diep in de buidel hebben getast. On
gebruikelijk was dat niet. Hoogwaardig
heidsbekleders werden niet zelden door
hun ondergeschikten in het zonnetje gezet,
uiteraard ook ter meerdere glorie van de
gevers zelf. Niet alleen het echtpaar, maar
ook de gevers leven nu voort in onze herin
nering. Een stukje eeuwigheidswaarde is
mooi meegenomen. Dat beoogt dan ook de
gedenkzuil van Hendrik van den Broecke:
