Vo ir hef eersl' een herdenking
Vier caissons en een expositie
Tot I eel lang na de Ramp is officieel weinig aan herden
kingen en informatie gedaan. Alle aandacht ging naar de
opbouw en naar het Deltaplan. Er is aan de menselijke
kant, het verdriet van families, niet veel aandacht ge-
schorken, behalve in kleine kring. In verschillende kerken
en in sommige dorpen gebeurde dat op beperkte schaal
natuurlijk wel.' Ria is zelf haast verbaasd dat het zolang
heef' geduurd voordat de Ramp van 1953 een plek in de
gesel iedenis kréég. Misschien was het verdriet te groot
om over te spreken.
'199 3 was een keerpunt. Toen vond voor het eerst een
Nationale Herdenking plaats met de Koningin erbij en veel
buitenlandse gasten vanwege de vele buitenlandse hulp
die ein 1953 geboden is. Bij de bevolking zelf leek er
aanvankelijk weinig belangstelling voor.
Het vas die herdenkingsdag mistig en koud, 1 februari
199 Ik volgde thuis de plechtigheden op de televisie,
's M; Jdags ging ik naar de kranslegging. De Last Post
wero geblazen en er zat slechts een handvol mensen op
de t bune. Er waren weliswaar weinig burgers op dat
mor ent, maar wat er wél gebeurde, was dat gemeenten
en v aterschappen tentoonstellingen gingen inrichten en
info: matie gaven. Particulieren richtten etalages met foto's
over de Ramp in.' Er was iets op gang gekomen.
'Ikv as actief in een cultuurhistorische werkgroep die zich
met sporen in het landschap bezighield en daar hoorden
natuurlijk ook de sporen bij die het water had achterge-
late In 1997 richtte de werkgroep de Stichting Cais
sons Ouwerkerk op en werd een begin gemaakt met het
museum in één caisson. Het moest wind- en waterdicht
wor ien gemaakt, er moesten deuren in, toiletten aange-
legc rioleringsbuizen en telefoonaansluitingen moesten
doo getrokken worden.
'We zijn in 2000 begonnen met een proefopstelling. Twee
maanden lang was de tentoonstelling vrij toegankelijk
en iedereen mocht met ideeën komen. Er kwamen vier
duizend mensen.' Ria relativeert de toeloop: 'We reali
seren ons goed dat die belangstelling er ook was omdat
niemand nog ooit in een caisson was geweest. Dit was een
unieke gelegenheid, ledereen riep hoe mooi het was en
hoe bijzonder.' Dat gaf vertrouwen in de toekomst.
Niet alles ging van een leien dakje. 'Klimatologisch was
het begin een ramp. Tijdens de wintermaanden moest de
tentoonstelling dan ook gesloten worden omdat het te
koud en te vochtig was. Dat is nu verbeterd.'
Het eerste officiële jaar, na de opening op 2 april 2001
kwamen er in de zomermaanden vijfentwintigduizend
bezoekers. Dat had niemand durven hopen. 'We kwamen
in iets groots terecht.' In het herdenkingsjaar 2003 kwam
de Koningin in het museum op bezoek. De media kwamen
in groten getale op het Watersnoodmuseum af. In dat jaar
werd het watersnoodmonument op de dijk bij de caissons
geplaatst. Er kwamen dat jaar vijftigduizend bezoekers.
Het kon niet op. Na het herdenkingsjaar 2003 liep het be
zoekersaantal wat terug, maar intussen hadden scholen en
andere groepen de caissons met de indrukwekkende ten
toonstelling ontdekt. Na de tsunami in Azië en de orkaan
Katrina in Amerika was er extra veel belangstelling.
Toen in 2005 de plannen voor uitbreiding van het museum
werden gepresenteerd, viel dat in vruchtbare aarde. Voor
2003 was er slechts een klein groepje mensen bezig met
de geschiedenis van de Ramp. Twee jaar later stortten pers
en publiek zich massaal op dit deel van het verleden dat
met de niet meer te ontkennen klimaatverandering weer
actueel dreigt te worden. Ria gaat opnieuw geld verzame
len om de mooie ideeën - vier caissons en een expositie
waarin voor de actualiteit en de toekomst een grote rol
wordt weggelegd - mogelijk te maken.
Er zijn spannende momenten geweest. 'Vlak voor de
oplevering bleek er lekkage in het dak. Dat was rampzalig.
Voor het publiek was er gelukkig niets van te merken.'
Wat het museum betreft, heeft Ria het stokje doorgege
ven aan Jaap Schoof. Ze probeert haar project los te laten
en is vooral actief in het onderhouden van de contacten
met geldverstrekkers en met nieuwe vormen van kustver
dediging. Ze kan tevreden zijn. I
