Ik was altijd al heel nieuwsgierig naar dat ding. Op een
dag deed hij hem open en kreeg ik dat instrument in mijn
handen. Binnen een dag kon ik er een toonladder op
spelen. Toen ik negen jaar was hadden we op de lagere
school van die boekjes, je weet wel. Daarin schreef ik
altijd dat ik trompettist wilde worden, muzikant. Dat wist
ik toen al. Wat ik heb met die trompet? Ik denk omdat ik
dat instrument zoveel om me heen gezien heb. Omdat ik
al vroeg naar concerten van trompettisten ging. Ik vind de
trompet waanzinnig. Als je naar symfonieën luistert, is het
echt een instrument dat erdoorheen prikt. Dwars door de
strijkers heen...'
Het is duidelijk. Hier is sprake van ware liefde voor dat ene
instrument.
'Mijn eerste trompet kreeg ik toen ik negen of tien was.
Het was een goedkope. Hij zag er wel mooi uit; had
een roodkoperen beker. Maar het maakt bij trompetten
eigenlijk helemaal niet uit waar je op speelt, je moet het
uiteindelijk zelf doen. Het helpt wel mee dat ik nu een in
strument heb dat helemaal voor mij ontwikkeld is, maar ik
had toen een heel normaal trompetje. Heb ik nog steeds.
Ik heb ze allemaal nog. Dit is nu mijn elfde trompet. Die
is speciaal voor mij gemaakt. Net zoals een monteur aan
de motor hoort als er iets verkeerd zit, voel ik het. Ik weet
gewoon hoe ik wil dat het moet klinken. Het is een soort
soundbeeld datje hebt. Die bouwer, een Zwitser, is een
van de beste van de wereld. Hij kan de dingen die ik zeg
vertalen naar wat er veranderd moet worden. Hij is
een van de weinigen die ze nog met de hand maakt. Bijna
zoals een smid. Hij bewerkt het koper nog met hamers
en mallen. Ongelooflijk hoe hij dat doet. Hij concludeert
dan bijvoorbeeld: er moet in de legering goud bij, dat
heeft allemaal invloed op de klank. We hebben eindeloos
geëxperimenteerd en op een gegeven moment vind je de
vorm die bij je past.'
'Ik wil omdat ik zoveel speel een stukje comfort hebben.
Het gekke is met een trompet, als ik die ouwe uit de kast
pak, dan klinkt dat eigenlijk hetzelfde. Deze heeft meer
stuurbekrachtiging. Hij rijdt wat makkelijker. Zeker als je
net begint is prijs helemaal niet belangrijk. Ik kan op deze
precies hetzelfde spelen als op die ander, alleen op deze
gaat het iets makkelijker.'
'De trompet leent zich ook heel goed voor het spelen \an
verschillende stijlen muziek. Zo ben ik ook bij lichte muzie'
terechtgekomen. En bij de jazz, al gebruik ik dat woord
niet voor de muziek die ik maak. Het is meer dan dat.
Anders ook. Mijn nieuwe album bijvoorbeeld is weer veel
meer 'poppie' dan jazz. We werken ook samen met voca
listen, met Nate James bijvoorbeeld, die in Engeland heel
bekend is, hij heeft daar een paar hits gehad. Dat soor
mensen vind ik heel interessant om mee samen te werken
Er zijn veel mensen in de jazz die alleen maar naar Miles
Davis luisteren. Prachtig, maar er is zoveel meer...'
Er is nóg een reden waarom de keuze van Rik al snel op di
trompet viel en niet op een ander instrument. En waarom
hij er lichte muziek op wilde spelen en geen klassiek. Hij is
er heel eerlijk over. Ontwapenend:
'Ik houd er gewoon heel erg van om op de voorgrond e
staan. In plaats van achter in een orkest te zitten. In de
klassieke muziek is het repertoire voor trompettisten zo
ondergeschikt aan het geheel. Ik wil liever vooraan op de
bühne staan, leiden met mijn instrument en mijn muziek
spelen met een band. Ik sluit niet uit dat ik ooit nog eens
een project doe met strijkers. Maar nu is het gewoon d;t.'
Ambities te over. Veel jongetjes op die leeftijd hebben ze,
maar Rik Mol probeert ze ook daadwerkelijk waar te ma
ken. Hij gaat ernaar leven. En heeft algauw een zakelijke
kijk op dingen.
'Ja hoor, in plaats van buitenspelen was het voor mij
studeren. En ik werd hard aangepakt. Als je met muziek
geld wilt verdienen, moetje heel realistisch zijn. Je moe
gewoon de beste worden. Dus was ik uren per dag aan
het studeren. Vanaf mijn negende wist ik het al zeker:
ik wil met muziek mijn geld verdienen; ik wil niet in de
garage (van mijn vader) werken!' [j*-
