Ruimte voor jong talent
Dat leek maar zo', vertelt Lia Sorber mij, professioneel
balletpedagoge, met al 25 jaar haar eigen balletstu
dio in Goes en initiator van tal van Zeeuwse dansactivitei-
ten. Ik ontmoet haar midden in de bedrijvigheid van de
school. Ze is sportief gekleed, klaar om haar leerlingen
een stevige jazzles te geven. 'Al heel lang is er een actief
dan: leven in de provincie', gaat ze verder, 'dat begon al in
de jaren vijftig van de vorige eeuw toen Helen Soesman -
voo! ons "Mevrouw Soesman" - hier neerstreek. Zij bracht
met haar eigen balletschool "Soesman" de dans naar Zee-
larld en legde de basis voor ons huidige dansklimaat. De
belangstelling voor balletles in Zeeland was groot. Binnen
een paar jaar had ze scholen opgezet in Goes, Middelburg
en Vlissingen. In 1955 versterkte ze de ontwikkeling door
samen te gaan werken met het Zeeuws Instituut voor
Kunstzinnige Vorming. Haar dochters zetten haar werk in
de jaren zeventig voort. De Soesmannen waren de echte
danspioniers in Zeeland.'
Lia Sorber begon haar carrière aan het Stedelijk Instituut
voor Ballet in Antwerpen, ze haalde verschillende diploma's
op het gebied van danspedagogie en specialiseerde zich
bij het Scapinoballet in jazzdans. 'Ik heb heel veel cursus
sen gevolgd, van alles wat ik leerde, pikte ik iets mee. De
goede dingen pasje toe, de slechte dingen laatje voor
wat ze zijn. Zo heb ik mijn eigen stijl gecreëerd. Eén van de
meest waardevolle opleidingen kreeg ik van het Engelse
fenomeen Valerie Preston-Dunlop. Zij heeft zich toegelegd
op het analyseren van bewegingen. Waar gaat de bewe
ging naartoe of waar komt hij vandaan en zou een ander
front of ritme niet beter zijn? Zij leerde mij om afstand te
nemen, de dingen vanuit een neutrale positie te bezien.
Daar heb ik veel profijt van gehad; ik kan leerlingen beter
vooruit helpen, omdat ik precies kan aangeven waarom
een beweging niet gaat zoals hij moet gaan.'
