P3alhoofden gaan eronder
Zo'n aanpak zou het beeld opleveren van een slecht gebit,
terwijl een vloeiende, regelmatige kustlijn juist ook om de
vei igheid nodig is. Die veiligheid wordt ook nog eens ge
diend door de zogenoemde 'erosieberm', een partij zand
van zo'n 170.000 kubieke meter die de hopperzuigers ter
hoogte van het Kruishoofd bij Nieuwvliet pal tegen het
strand in zee storten. De gedachte is dat het zand zich op
een natuurlijke wijze zal afzetten op de nabijgelegen kust.
Het is een innovatie die weer een toonbeeld is van mee
bewegen met de natuur, en waarvan de kustbeheerders
hoge verwachtingen hebben.
En anders hebben we de paalhoofden nog. Voor extra
ve ligheid. Toch?
Helaas, wie daarop rekent, komt bedrogen uit. Voor wie
dit leest, is het te laat. Anders had de aansporing moe
ten luiden: ga nog eens terug naar het Killetje om het
beeld van al die paalhoofden, zoals ze al eeuwenlang de
Zeeuwse stranden sieren, op je in te laten werken.
Wat leveren die dubbele rijen palen (zo'n vier meter lang,
meestal van Europees eikenhout) een mooie vlakverde
ling op. Een knoestige buffer vormen ze, een onwankel
bare golfbreker, een extra windscherm, een onbetwiste
afbakening van territorium, een spannende speelplek voor
kinderen. Recreatief, strandschappelijk en waterstaatkun
dig onmisbaar. Wie hoort van plannen om de paalhoofden
onder te spuiten, richt van de weeromstuit toch prompt
een actiegroep op om dat te verhinderen?
Maar het zal niet meer baten. Niet dat schap en staat het
nut van de palen niet erkennen; natuurlijk breken ze de
kracht van het water. Het is ook niet zo dat ze helemaal
verdwijnen. Nee, ze raken gewoon grotendeels bedolven
onder het opgespoten zand en er wordt geen enkele po-
g ng gedaan ze er straks weer net zover bovenuit te laten
steken. Dit alles om een simpele reden: te duur. De winst
die de golfbrekers op zouden kunnen leveren, weegt niet
op tegen de kosten. Ook het feit dat het Zeeuws provin
ciebestuur de paalhoofden tot cultureel erfgoed heeft be
stempeld, kan ze niet redden. Ze gaan eronder. Het belang
van de kustverdediging weegt hier zwaarder!
Kennelijk leggen strandliefhebbers zich trouwens neer bij
de veranderingen. Hoewel iedereen op de hoogte kon
zijn van de plannen, is er in reactie niet veel meer ver
nomen dan links en rechts wat nostalgische oprispingen
dat het zo mooi was en toch wel jammer is. Maar ach...
een strand zonder palen is ook niet lelijk en het heeft ook
zijn voordelen. Een strandwandeling verloopt voortaan
rechttoe rechtaan, zonder dat je je voortdurend door net
te smalle openingen tussen twee groen uitslaande, met
scherpe pokken begroeide palen moet wurmen. We doen
het ermee.
Misschien hebben ze er op het naaktstrand, niet ver
voorbij het Killetje, nog het meest de pest aan. Als ergens
paalhoofden fungeerden als afbakening van territorium,
dan was het wel op dit enige stukje West-Zeeuws-Vlaamse
strand waar je bloot geen bon riskeert. Ongetwijfeld
worden straks een paar piketpaaltjes in het verse zand
geprikt om de nieuwe begrenzing aan te geven, maar dat
is onvergelijkbaar. Daar staat het pluspunt tegenover dat
de buffer aan de landzijde veel breder wordt.
Wat mogen de naaktrecreanten verder verwachten? Als in
augustus berichten doorsijpelen dat hun strand niet alleen
een stukje verplaatst, maar ook verkleind wordt, komen ze
logischerwijs in opstand. Nergens is er meer parkeer-
ellende dan langs dit stukje kust waar de gasten van hein
de en verre (vooral ook uit België) op afkomen; nergens
vind je dan ook meer gebakken bloot per vierkante meter
dan op die paar strandvakken waar de broek uit mag.
Dreigende acties worden echter in de kiem gesmoord door
gezagsdragers die verzekeren dat het naaktstrand dan mis
schien wel een stukje wordt verplaatst, maar dat minstens
dezelfde oppervlakte beschikbaar blijft.
Wie gunt het de liefhebbers van de Frei Körper Kultur ook
niet? En toch roept dit stukje strand ook gemengde gevoe
lens op. Je kunt je er iets bij voorstellen dat het best prettig
zwemmen is zonder dat er textiel aan de billen plakt, en je
hebt mensen die van een paar melkwitte plekken op een
verder egaalbruin lijf in een serieuze dip raken.